AMERICA MAAPPILAIS - Lolz

At the end of twelfth standard, you are forced to take the supposedly most important decision of your life, ie, your career path.Its not a very difficult decision to make,for two kinds of people-those who are clear in what they want, and those who have no idea about what they want. The former choose their path and be happy, while the latter either go with the flow or let their parents decide. This story is about the remaining majority, who fall in a separate, indefinable category.

Somehow, most of the students in this group end up in engineering colleges, especially the B grade ones. Your life takes a total U-turn when you end up in one of those hostels.You definitely feel homesick initially, but with time your life is filled with Independence, new friends, fun and what not (though you got to adjust with the so called food provided in mess).College life is divided into two : the real college life, and the hostel life. While the former is filled with sleep inducing lectures by highly irritating lecturers, the latter is filled with unlimited fun with friends amidst yucky food.

The first two years pass by and before you realise,the fun you have in hostel slowly but surely rubs over to classes as well.You are usually one among the last benchers and are a nightmare for the staff.Gradually,you get so attached to your friends that the weekends where you usually went home to visit parents are taken up by trips to every place in and around the state.Exam times are filled with sleepless nights of preparation and bit preparation. Your parents don't understand what a CGPA means and how it is calculated (how will they, when you yourself don't?), and assume that their son is doing well in college. You, in the meantime, huff and puff to be a 7 pointer (decent enough).

Third year comes, and every staff you meet reminds you about the placements at the end of the year and threaten you if you dont behave. Friends around you become a little bit more serious in life for sake of placements. Placement season starts and you end up in one of the IT majors in India.

But its at the beginning on final year where life takes a real U turn.History repeats itself and you find yourself at the same state you were in before joining college - You again don't know what to do in life. Again, the smart ones who know what to do work towards that, and those who have no idea don't give a damn. For you though, its decision time. You weigh your options.

Option 1: CAT - ruled out.Reason :too tough and too ambitious.(As goundamani says in one of his movies:'idhu Raja Anna Malai puram(read as IIM in our context) poradhukku moonji alla, Kannamaapettai pora moonji dhaan idhu').

Option 2:GATE-ruled out. Reason:Requires work experience and too difficult.

Option 3:Join the company you got placed in - keep as back up.

Option 4:IAS-ruled out. reason :Again, Raja anna malai puram.

Option 5: GRE.

GRE..MS..US..sounds perfect! The US of A! All of a sudden, you feel a burning desire to do something worthwhile and end up in the states. You know seniors who you thought will never make it in life currently doing MS in the states.Seniors who never thought beyond local tasmacs posing in the hi fi pubs and clubs in US.You get to hear the (mis)adventures of the guys there.Girls, pubs ,clubs etc etc..everything is easily accessible!And you end up with an MS degree too! The whole idea seems great.A not so tough exam and you are in one THE most happening places in the world.USA..USA says your heart and you collect information about the process to end up in US.

Finally you too have an ambition in life and decide to give your best.With full enthusiasm, you buy the most important book in your life- the Barron's GRE.You sneek it past your hostel-mates (who would go shouting across the hostel corridor 'machaaaaaaaan ivan GRE elaam padikaraaan daaaaaaaaaaaaa' if they get to know) and enter your room and open the book. A cursory glance through the book and you can feel your desire and ambition falling down from Dodda betta to Coimbatore. 3600 words, for a guy who doesn't read the papers and doesn't read novels! W T F?! How on earth is it possible, says your mind.Don't give up, says your heart.You decide to give your heart and soul to GRE preparations.Almost every free time you have is dedicated to the never ending word lists 10 Words at a time becomes one page at a time which leads to one word list at a time.The journey from Abase to Zephyr is like a train journey from Beach to Chengalpet; its long, never ending,sleep inducing and highly irritating.There are many stages where you sit and wonder if its worth all the trouble.You imagine yourself as a software engineer in a year's time.

'aah..software engineer..i'l have all that i want.. money,respect,friends,parties etc ..one year la bike vaangi, oora suthi, weekends movie paathu, 3 years la car vaangi, oru veedu vaangi, veetla paakkara ponna kalyanam panni jammunu settle aaidalaam..adha vittutu GRE,TOEFL,VISA,MS,US,Assignments,Research,Funding,RA,TA etc...idhelaam unakku thevaya??', says your mind.

But all you have to do is imagine yourself with a Black chick on one side and a white on the other to get that driving force to get back to barrons.You fix dates for mock tests and model exams instead of fixing dates with girls.

"Machi ivan overaa poraan.. ivana inime engayum koopdaadha..ooty dhaan vara maatengaraan ok..but oru movie kooda varala nu solraan? romba over..adhaan place aagitta la..aprom enna?..America pora moonji a paaru".You learn to ignore such encouraging words from friends.

You even carry your barrons to your hometown and go to your terrace to study.You see an LKG kid, your neighbour, with a book in hand.

"What are you reading kanna?", you ask.

"English uncle.A for apple , B for ball,C for cat", says the kid.You don't even feel bad that the kid called you an uncle. You look at your book which reads :

abase v.: To lower in position, estimation, or the like; degrade.

abbess n.: The lady superior of a nunnery.

abbey n.: The group of buildings which collectively form the dwelling-place of a society of monks or nuns.

You don't know whether to laugh or cry.You force yourself to overcome all this.So much for USA!

D day arrives.The exam starts off with the essay section where you are asked to write about your favourite place in the world.'AAH..perrrrrfect start to the exam', you think, and start crapping all you know about New York and USA until the system itself throws a warning asking you to STFU and proceed with the next question.You are over the moon when you see a 1300+ score on your screen!

Friends :"Congrats machi..inime namba oor suthalaam!".

You:"No da.. TOEFL irukku padikkanum".

Friends:"Podaaangu #%^$%$%&$&^&*^%&&&&&&&&&&%@#^@^%&%^@%&^&^@&^%&^%&^"

The whole routine starts again.TOEFL TOEFL says your heart. A comparatively easier exam, though the longest and most irritating one you've ever faced.

Results come out and you get a decent score.Second hurdle crossed!

Friends:"enna machi..atleast now will you be back to normal senses?".

You:"No da..SOP ezhudhanum".

Friends:"Podaaangu #%^$%$%&$&^&*^%&&&&&&&&&&%@#^@^%&%^@%&^&^@&^%&^%&^"

Third stage.SOP.Statement of Purpose.You browse the internet and get to know that SOPs

1.Should be original.

2.should not be an autobiography

3.Should say about your projects

4.should say why you want to join the university and why the course.

etc..

You say to yourself. "wtf purpose? USA is the purpose!". But sadly, you cant put it that way and you end up spending the next few weeks drafting your SOP.

Friends:"enna machi..atleast now will you be back to normal senses?".

You:"No da..Recommendation letter vaanganum".

Friends:"Podaaangu #%^$%$%&$&^&*^%&&&&&&&&&&%@#^@^%&%^@%&^&^@&^%&^%&^"

You run behind the very staff you sat at last row and kalaaichufied 2 years back.Its pay-back time for them. The very idea of you going to US makes them go 'rotfllmao'.One of them sweetly says "dont worry child, i'l give you a good reco. After all, India needs real independence na??".You smile sheepishly and manage to get decent recommendation letters.

All set.You decide on 5 universities, and send in your applications.Finally you are free. an entire semester dedicated to preparations for US.So much effort.SO many sacrifices.So many insults.So much at stake.The semester holidays are over and your final year 'project' starts.You are more worried about your US applications though.

one by one, the results come.

Reject.Reject.Reject.Reject.

Your hopes come down CRASHING! Friends, parents and everyone you see console you and ask you to keep hopes alive.You suddenly find yourself visiting temples. So much for an admit, eh?

"Machi..got to know that the results are out da..check yours..will pray for your admit", says a friend.

You rush to the internet center.Nervous,excited and desire. You pray to the almighty and log in to your mailbox.

2 unread messages.

1st one from your classmate in college:

From :Kaandhaari

SUbj:Marriage invitation

You decide to open it later and see the 2nd one.The most important mail of your life.
you close your eyes and you click on it.

From : State University of New York

Subj:regarding MS program

"Dear *******,

Thank you for your interest in the MS program of the Department of Computer Science and Engineering at the State University of New York at Buffalo. We received over 1000 applications to this program, and many deserving students could not be admitted due to limitations of class size. We sincerely regret our inability to offer you admission to our MS program at Buffalo."

You read it again as tears roll down your cheeks.Silence, shock and depression.

"Why the hell did i even have an ambition? i was happier without it!"

Your friends help you come back to senses.Thank god for creating friends.

Then you remember the 1st mail from Kaandhari.

You open it with a blank mind and read the content :

"
Hi all,

i'm getting married to Raman on 5th august this year in ABC kalyana mahal at Tirupur.I will be settling down in New York, USA with my
husband after completing my 3 arrears : ).Please find attached the marriage invitation and do attend the wedding.

Thanks,
Kaandhari
"

So easy isn't it? 'If only i was a girl'.Completely outraged, you do the only thing you can. Log in to Facebook and update your status

"DAMN YOU - AMERICA MAAPPILAIS"!!

"நாவலன் தீவு " - "குமரிப் பெருங்கண்டம்"

நம் வரலாற்றைத் தெரிந்து கொள்ள இந்த முறை உங்களை 20,000 வருடங்களுக்கு முந்தைய கடலில் மூழ்கிய ஒரு உலகிற்கு அழைத்துச் செல்லவிருக்கிறேன், என்னுடன் சேர்ந்து பயணிக்க உங்களின் பொன்னான 5 நிமிடங்களை ஒதுக்குங்கள்.



இங்குதான் உலகின் முதல் மனிதன் பிறந்ததாக வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் தெரிவிக்கிறார்கள், இங்குதான் நம் மூதாதையர் வாழ்ந்தனர். இங்குதான் நாம் இன்று பேசிக்கொண்டிருக்கும் நம் தாய்த் தமிழ் பிறந்தது. இங்குதான் இன்னும் பல வரலாற்று அதிசயங்கள் நிகழ்ந்துள்ளன. ஆம், இதுதான் " நாவலன் தீவு " என்று அழைக்கப்பட்ட "குமரிப் பெருங்கண்டம்". கடலுக்கடியில் இன்று அமைதியாக உறங்கிக்கிகொண்டிருக்கும் இது, ஒரு காலத்தில் பிரம்மாண்டமாக இயங்கிக்கொண்டிருந்த ஒரு மாபெரும் தமிழ்க் கண்டம்! இன்று தனித்தனி நாடுகளாக உள்ள ஆஸ்திரேலியா, மடகாஸ்கர், தென்னாப்பிரிக்கா, இலங்கை,மற்றும் கிழக்கில் உள்ள சில சிறு, சிறு தீவுகளையெல்லாம் இணைத்தவாறு இருந்த ஒரு பிரம்மாண்ட நிலப்பரப்பு தான் "குமரிக்கண்டம்". ஏழுதெங்க நாடு, ஏழுமதுரை நாடு, ஏழுமுன்பலை நாடு, ஏழுபின்பலை நாடு, ஏழுகுன்ற நாடு, ஏழுகுனக்கரை நாடு, ஏழுகுரும்பனை நாடு என இந்நிலப்பரப்பில் நாற்பத்தொன்பது நாடுகள் இருந்துள்ளன! பறுளி, குமரி என்ற இரண்டு மாபெரும் ஆறுகள் ஓடியுள்ளன!

குமரிக்கொடு, மணிமலை என இரண்டு மலைகள் இருந்துள்ளன! தென்மதுரை, கபாடபுரம், முத்தூர் என பிரம்மாண்டமான மூன்று நகரங்கள் இருந்தன. உலகின் தொன்மையான நாகரீகம் என்று அழைக்கப்படும் சுமேரியன் நாகரீகம் வெறும் நான்காயிரம் வருடங்கள் முந்தையது தான்.

நக்கீரர் "இறையனார் அகப்பொருள்" என்ற நூலில் மூன்று தமிழ்ச் சங்கங்கள் 9990 வருடங்கள் தொடர்து நடைபெற்றதாக கூறியுள்ளார். தமிழின் முதல் சங்கம் இந்த கடலடியில் உள்ள "தென் மதுரையில்" கி.மு 4440இல் 4449 புலவர்களுடன் , சிவன், முருகர், அகஸ்தியருடன் 39 மன்னர்களும் இணைந்து நடத்தப்பட்டது. இதில், "பரிபாடல், முதுநாரை, முடுகுருக்கு, கலரியவிரை, பேரதிகாரம்" ஆகிய நூல்களை இயற்றியுள்ளனர். இதில் அனைத்துமே கடற்கோளில் அழிந்துவிட்டன. இரண்டாம் தமிழ்ச் சங்கம் "கபாடபுரம்" நகரத்தில் கி.மு 3700இல் 3700 புலவர்களுடன் நடத்தப்பட்டது. இதில், "அகத்தியம், தொல்காப்பியம், பூதபுராணம், மாபுராணம்" ஆகிய நூல்கள் இயற்றப்பட்டன. இதில் "தொல்காப்பியம்" மட்டுமே நமக்கு கிடைத்துள்ளது. மூன்றாம் தமிழ்ச் சங்கம் இன்றைய "மதுரையில்" கி.மு 1850 இல் 449 புலவர்களுடன் நடத்தப்பட்டது. இதில், "அகநானூறு, புறநானூறு, நாலடியார், திருக்குறள்" ஆகிய நூல்கள் இயற்றப்பட்டன.

*************************************************************************

குமரிக் கண்டம் - உண்மையும் புனைவும

நன்றி : PUSHPARAJ

நேற்றிரவு நண்பர் ஒருவர் ஓர் ஐயம் எழுப்பினார் - லெமூரியா உண்மையா கற்பனையா என்று.

அது விஷயமாக இன்று காலை எழுந்ததும் முன்பு எழுதிய பழைய மடல்களை தேடியெடுக்க ஆரம்பித்தேன். விளைவாக முன்பு சேகரத்தில் இருந்த பழைய ஆய்வுக் குறிப்புகளெல்லாம் வெளிப்பட்டு, அவற்றில் பலவற்றையும் படிக்காமல் அப்படியே நிலுவையில் விட்டிருந்ததை நினைவூட்டின. குறிப்பாக சுமதி ராமசாமி எழுதிய 'The lost land lemuria' நூலை நிறைவு செய்ய வேண்டியுள்ளது. அவற்றுக்கு பின்னர் எழுதப்படும் கட்டுரை இன்னும் முழுமையானதாக இருக்கக்கூடும். இப்பொழுதைக்கு சிலவற்றை மட்டும் காண்போம்.

லெமூரியா பற்றி ஏற்கெனவே நான் எழுதிய குறிப்புகள் சில:

18/02/2010: யூகங்களையும் ஹேஷ்யங்களையும் நம்பிக்கைகளாக ஏற்படுத்திக்கொண்டு பின்னர் அதையே மரபாகக் கொண்டு புனையப்பட்ட பழந்தமிழ் பாடல்களை தங்களுக்கு வசதியாக பயன்படுத்திக் கொண்டவர்கள் பரப்பிவிட்ட கதைதான் லெமூரியா நம்பிக்கை. இதைப் பற்றி ஆய்ந்தவர்களின் கூற்று இவ்வாறுதான் இருக்கிறது. அங்கே இருந்த மனிதர்களுக்கு தலைக்கு நடுவே கண் இருந்தது என்பது போன்ற விநோத விவரணைகளையெல்லாம் ஸ்காட் தன் நூலில் குறிப்பிட்டுள்ளாரென்றால் அது எவ்வளவு நம்பிக்கைக்குரியது என்பதை அவரவர் முடிவுக்கே விட்டு விடலாம்.

02/09/2010: லெமூரியா கண்டம் என்று ஒரு கண்டம் இருக்கவேயில்லை. அது இரு ஆய்வாளர்களின் கற்பனையில் உதித்த ஒன்று. அதை தேவநேய பாவாணர் போன்ற ஆரியத்துக்கு எதிராக திராவிடத்தை முன்னிறுத்திய தமிழறிஞர்கள் குமரிக் கண்டத்துடன் முடிச்சிட்டு அதற்கு ஒரு நம்பகத்தன்மையை ஏற்படுத்தி விட்டனர். அதை இன்று மீண்டும் ஓர் ஆய்வாளர் மூலம் உறுதிப்படுத்திக் கொண்டேன்.


12/10/2011: லெமூரியா என்பதே ஊகத்தை அடிப்படையாக கொண்ட கோட்பாடு. அதற்கான கால நிர்ணயமும் கப்சா வேலை தான். லெமூரியா தியரி கண்டத்தட்டு நகர்வு கோட்பாடுகள் வெளியிடப்பட்டு ஏற்கபட்டவுடனே அடிபட்டு போய்விட்டன. மனித இனம் முதன் முதலில் எங்கே தோன்றியது என்பதற்கு ஆதாரம் ஏதும் கிடையாது. இப்போதுள்ள நவீன மனிதன் ஆப்பிரிக்காவை பிறப்பிடமாக கொண்டவன். 70,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் தான் அங்கிருந்து கிளம்பி உலகமெங்கும் பரவ ஆரம்பித்தான். அந்த பரவல் காரணமாக நியாண்டர்தால் மனித இனம் அழிந்து போனது.

இன்னொரு விரிவான குறிப்பை எழுதியிருந்த ஞாபகம் இருக்கிறது. அதை சட்டென்று தேடி எடுக்க முடியவில்லை.

நிற்க. மனித குலத்தின் வரலாறு பற்றிய ஆய்வுகள் குறித்து பல்வேறு கருதுகோள் முன்வைக்கப்பட்டு வந்துள்ளன. பூகோள ரீதியாக மனித இனம் எங்கேயெல்லாம் வாழ்ந்திருந்தது, கண்டத் தட்டுக்களின் நகர்வுக்கு முன்னர் நிலபரப்பு எப்படி இருந்தது என்பனபற்றை அவை விளக்க முயன்றிருக்கின்றன. அவைகளில் ஓர் ஆய்வுப் பிரிவு மறைந்த கண்டங்கள் (lost continents) பற்றியது.

அதன் கீழாக வருவது தான் லெமூரியா (lemuria). அது உண்மையில் ஊகத்தின் அடிப்படையில் முன்மொழியப்படும் ஒரு கற்பனை கண்டம். லெமூரியா போலவே மூ, அட்லாண்டிஸ், துலே போன்ற மேலும் பல மறைந்த கண்டங்கள் பற்றிய நம்பிக்கைகளும் உலகின் பல பிரதேசங்களிலும் நிலவுகின்றன. லெமூரியா இந்தியாவின் கீழே தென் மேற்காக இந்திய பெருங்கடலுக்கும் பசிபிக் பெருங்கடலுக்கும் இடையே ஆப்பிரிக்கா வரை பரந்து விரிந்திருந்தாக நம்பப்படுகிறது.

லெமூரியா கருதுகோளை முதலில் வெளியிட்டவர்கள் மேலைய நாட்டு அறிஞர்கள் ஜெர்மனியின் எர்ன்ஸ்ட் ஹிக்கலும் (1868), அவருக்கு பின்னர் இங்கிலாந்தை சேர்ந்த உயிரியல் வல்லுநர் பிலிப் ஸ்கலேட்டரும் ஆவர். ஹிக்கல் மடகாஸ்கரில் வசித்த லெமூர்களை இந்தியா மற்றும் தென்கிழக்காசியாவில் வசித்த அதை ஒத்த இனமாகிய தேவாங்குடன் இணைத்தும், இந்த இடங்களில் பாறைகலின் ஒரே தன்மையை கணக்கில் கொண்டும் இங்கே முற்காலத்தில் ஒரு கண்டம் இருந்திருக்கிறது என்னும் கருத்தை வெளியிட்டார். ஆனால் அதற்கு பெயர் எதையும் வைக்கவில்லை. பின்னால் இக்கருத்தை ஏற்றுக்கொண்டு வழிமொழிந்த ஸ்க்லேட்டர் தான் அதற்கு லெமூரியா எனப் பெயரிட்டார்.

ஆனால் இவர்களின் இந்தக் கோட்பாட்டை பின்னால் வந்த ஆய்வாளர்கள் நிராகரித்துவிட்டனர். காரணம், லெமூர்கள் குரங்குகள் அல்ல. அதிலிருந்து மனித இனம் தோன்றியது என்பது குரங்கிலிருந்து மனித இனம் தோன்றியது என்னும் மனித பரிணாமவியல் கொள்கைகளையே மறுதிருத்தத்துக்கு உட்படுத்துவதாக இருந்தது.

இவர்களுக்குப் பின்னர் 1904-ல் ஸ்காட் எலியாட் என்பவர் வெளியிட்ட The lost lemuria என்னும் நூல் மீண்டும் லெமூரியா சித்தாந்தை எடுத்துக்கொண்டு நிறுவ பார்ப்பதாக அமைந்தது. எலியாட் மனித இனத்தின் 5 மில்லியன் ஆண்டு வரலாற்றை தனக்கு தோன்றிய விதமாகவெல்லாம் எழுதி வைத்தார். உதாரணமாக எலியாட் லெமூரிய மனிதர்களை எப்படியெல்லாம் வர்ணிக்கிறார் என்பதை அவரின் வார்த்தைகளிலேயே பார்ப்போம்:

Description of Lemurian Man.
The following is a description of a man who belonged to one of the later sub-races-probably the fifth. "His stature was gigantic, somewhere between twelve and fifteen feet. His skin was very dark, being of a yellowish brown colour. He had a long lower jaw, a strangely flattened face, eyes small but piercing and set curiously far apart, so that he could see sideways as well as in front, while the eye at the back of the head--on which part of the head no hair, of course, grew--enabled him to see in that direction also. He had no forehead, but there seemed to be a roll of flesh where it should have been. The head sloped backwards and upwards in a rather curious way. The arms and legs (especially the former) were longer in proportion than ours, and could not be perfectly straightened either at elbows or knees; the hands and feet were enormous, and the heels projected backwards in an ungainly way. The figure was draped in a loose robe of skin, something like rhinoceros hide, but more scaly, probably the skin of some animal of which we now know only through its fossil remains. Round his head, on which the hair was quite short, was twisted another piece of skin to which were attached tassels of bright red, blue and other colours. In his left hand he held a sharpened staff, which was doubtless used for defence or attack. It was about the height of his own body, viz., twelve to fifteen feet. In his right hand was twisted the end of a long rope made of some sort of creeping plant, by which he led a huge and hideous reptile, somewhat resembling the Plesiosaurus. The Lemurians actually domesticated these creatures, and trained them to employ their strength in hunting other animals. The appearance of the man gave an unpleasant sensation, but he was not entirely uncivilised, being an average common-place specimen of his day." ....

நுங்கு போல் நெகிழ்வான உடலமைப்பை கொண்டிருந்த லெமூரியர்கள் 15 அடி உயரம் இருந்தனர். அவர்களுக்கு மூன்றாவதாக ஒரு கண் தலைக்குப் பின்னால் இருந்தது. முன்வசமாக எவ்வளவு வேகமாக நடக்க முடிந்ததோ, அதே வேகத்தில் பின்புறமாக அவர்களாக நடக்க முடிந்தது என்றெல்லாம், இன்னும் பல விசித்திர பண்புக்கூறுகளை எல்லாம், எலியாட் எழுதிப் போகிறார். இவற்றிற்கு தன்னுடைய உள்ளுணர்வை மட்டும் ஆதாரமாக காட்டுவது அறிவியல் ரீதியாக ஏற்புடையதல்ல.

மனித இனம் தோன்றியே ஒன்றரை இலட்சம் ஆண்டுகள் தான் ஆகின்றன என்கிறபோது, 5 மில்லியன் ஆண்டுகளின் மனித இனத்தை ஆராயும் எலியாட்டின் கருதுகோள்கள் எத்தகையதாக இருந்திருக்கும் என்பதைச் சொல்ல வேண்டியதில்லை. அத்துடன், தற்போதைய ஆய்வு முடிவுகளின்படி பூமியின் தென்பாதி ஒரு காலத்தில் தென்னமெரிக்கா, ஆப்பிரிக்கா, இந்திய துணைக் கண்டம், ஆஸ்திரேலியா, அண்டார்டிகா எல்லாம் இணைந்ததாக இருந்தது. அதற்குப் பெயர் கோண்ட்வானா (Gondwana). லெமூரியா அல்ல. இந்தப் பெருங்கண்டம், 200 மில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே உடைந்து பிரிந்துவிட்டது. இப்போது இதனுடன் எலியாட்டின் லெமூரியா கோட்பாட்டையும், அங்கே லெமூர்கள் தமிழ் பேசிக்கொண்டே பரிணாம வளர்ச்சி கண்டதையும் ஒப்பிட்டு பாருங்கள். இக்கருத்துக்களின் பின்னாலுள்ள அபத்தம் புரிய வரும்.

19 ஆம் நூற்றாண்டில் ஐரோப்பாவில் உருவான லெமூரிய மரபு காலனிய ஆதிக்கத்தின்போது இந்தியாவினுள் நுழைந்தது. அறிவியல் நிராகரித்து விட்ட அக்கோட்பாட்டுக்கு இந்தியச் சூழலில் உயிர் கொடுத்தவர்கள் பிரம்ம ஞான சபையினர் (The theosophical society). அந்தச் சபையின் மேடம் பிளாவட்ஸ்கி தன்னுடைய இரகசிய சித்தாந்தம் என்னும் நூலில் லெமூரியா பற்றி விவாதித்துள்ளார். அவர் வகுத்துச் சொன்ன கோட்பாட்டின்படி மூல மனித இனங்கள் மொத்தம் 7. இதில் பரிணாம உயர்வு பெறாத 3வது இனம் லெமூரியாவில் இருந்தது. அது குஞ்சு பொரித்த விலங்கு. இதன்பிறகு 4வது இனத்துக்கு பாலுணர்வு வந்தது. அது கடலில் மூழ்கிவிட, 5வது இனம் அட்லாண்டிஸில் (இன்னொரு மறைந்த கண்டமாக நம்பப்படுவது) தோன்றியது. அந்த இனமே வெள்ளையர் இனம்... உயர்ந்த இனம். அதாவது புரியும்படிச் சொன்னால் ஆரிய இனம்.

இந்த இடத்தில் தான் தமிழறிஞர்கள் அதெப்படி ஆரிய இனம் உலகின் உயர்ந்த இனமாக இருக்க முடியும்... கல் தோன்றி மண் தோன்றா காலத்தே முன் தோன்றிய மூத்த இனம் எங்கள் தமிழினம் அல்லவா.. என்று கிளர்ந்தெழுந்து, பிரம்ம ஞான சபையினரின் ஆரியத்துக்கு எதிராக கையில் எடுக்க ஒரு கோட்பாட்டை தேடினர். அப்போதுதான் எலியாட்டின் லெமூரிய கண்டக் கொள்கை தங்களின் இலக்கியத்தில் வரும் சில விஷயங்களுடன் ஒத்திசைவாக இருப்பது தெரிய வந்தது. உடனே அதை அப்படியே சுவீகரித்துக் கொண்டு, சங்கப்பாடலில் வரும் ‘குமரி’ என்ற சொல்லை லெமூரியா குறிக்கும் நிலபரப்புடன் முடிச்சிட்டு, லெமூரியாதான் ‘குமரிக் கண்டம்’ என்று அழைக்கத் துணிபு கொண்டனர். அதற்கு எவ்வித ஆதாரத்தையும் பரிசீலிக்க அவர்கள் முனையவில்லை. இவ்விதமாக தமிழ் வரலாற்றில் குமரிக் கண்ட புனைவை புகுத்தியவர்களாக தமிழறிஞர்கள் ந.சி.கந்தையா, கா.அப்பாத்துரை, தேவநேய பாவாணர் ஆகிய பலரைக் கூறலாம்.

ஆனால் குமரிக் கண்டமும் (லெமூரியா), சங்கப்பாடல்களில் குறிப்பிடப்படும் நிலபரப்பும் வேறு வேறு. இப்போதிருக்கும் குமரி முனைக்கு தெற்கே அந்தக் காலத்தில் நிலபரப்பு மேலும் நீண்டிருந்தது. அப்போது அதுவே குமரியின் தென்முனையாக இருந்தது. அதன் நீட்சி தமிழகத்தின் கடலோரம் முழுவதும் நீண்டு பாக் நீரிணையை தழுவி இலங்கையுடன் இணைவதாக இருந்தது. இந்த நிலபரப்பில் ஓடிய ஆறுதான் இலக்கியங்கள் குறிப்பிடும் குமரி ஆறு மற்றும் பஃறுளி ஆறு ஆகியன. இந்நிலபரப்பு பின்னர் வரலாற்று காலத்துக்கு முன்பாக கடற்கோள்களினால் அழிந்துபட்டது.

-------------------------------------------------------------------------------------

இவ்வளவு பழமையான தமிழனின் வரலாற்றை உலகிற்கு தெரியப்படுத்த எந்த அக்கறையும் காட்டாமல் இருப்பது வேதனையான விஷயம்! வெளிக்கொண்டுவராத நம் வரலாற்றை, நாமே இந்த உலகிற்குப் பரப்புவோம். வரலாற்றுத் தேடல் தொடரும்..!!
இதனைத் தமிழர்கள் அனைவரிடத்திலும் பகிருங்கள் தோழமைகளே.....

Mistakes and the Perspective after

A boy was born to a couple after eleven years of marriage. They were a loving couple and the boy was the apple of their eyes. When the boy was around two years old, one morning the husband saw a medicine bottle open. He was late for work so he asked the wife to cap the bottle and keep it in the cupboard. The mother, preoccupied in the kitchen, totally forgot the matter.

The boy saw the bottle and playfully went to the bottle and, fascinated with its color, drank it all. It happened to be a poisonous medicine meant for adults in small dosages. When the child collapsed, the mother hurried him to the hospital, where he died. The mother was stunned. She was terrified how to face her husband.

When the distraught father came to the hospital and saw the dead child, he looked at his wife and uttered just four words.

What do you think were the four words?

The husband just said "I Love You Darling"

The husband's totally unexpected reaction is proactive behavior. The child is dead. He can never be brought back to life but There is no point in finding fault with the mother. Besides, if only he have taken time to keep the bottle away, this will not have happened. No point in attaching blame. She had also lost her only child. What she needed at that moment was consolation and sympathy from the husband. That is what he gave her.

Sometimes we spend time asking who is responsible or who to blame, whether in a relationship, in a job or with the people we know. We miss out some warmth in human relationship in giving each other support. After all, shouldn't forgiving someone we love be the easiest thing in the world to do? Treasure what you have. Don't multiply pain, anguish and suffering by holding on to forgiveness.

If everyone can look at life with this kind of perspective, there would be much fewer problems in the world.

Take off all your envies, jealousies, unwillingness to forgive, selfishness, and fears and you will find things are actually not as difficult as you think.

Vishalini - World Record by Indian girl from TamilNadu

Visalini – Age 10 IQ 225

On the face of it, she is no different from other children her age – she loves riding her bicycle, watching cartoons and playing her favourite games. But K. Vishalini of Palayamkottai, Tirunelveli isn’t your average 11-year-old.

Blessed with exceptional IQ, the Standard 8 student is an IT whiz kid who can come up with solutions to the trickiest of technical problems. Yes, she spends three hours a day learning about computers. But that is no big deal.

Vishalini has the highest IQ in the world, but she will be eligible for an entry in the Guinness only after she turns 14 (Photo: The Sunday Indian)

Vishalini has just returned home from an international seminar held at the National Institute of Technology Karnataka (NITK), Mangalore, where she was a special guest. Such invitations are pretty routine for her these days.

Her syllabus has been wrapped up well in advance. So this child prodigy has the time to visit engineering colleges to deliver lectures to B.E. and B.Tech students on the intricacies of computer science.

At seminars, many an IT expert has been foxed by this chit of a girl who has answers to complex questions.

Her amazing achievements include cracking the Microsoft Certified Professional and Cisco Certified Network Associate (CCNA) courses with ease.

Vishalini’s IQ is around 225. It is higher than that of the Guinness record holder, Kim Ung-Yong, whose IQ is around 210.

“She did not find a place in the Guinness Book because the minimum age requirement is 14 years,” says her electrician-father, Kumarasamy.

Vishalini’s mother, Ragamaliga, and the girl herself had to struggle to tide over a speech impairment that the latter suffered from as a small child. Today, Vishalini is a wonder girl that her parents can be immensely proud of.

An anchor with All India Radio at Tirunelveli, Ragamaliga says: "Vishalini’s speech impairment caused us great consternation.”

The irony was that the mother spoke incessantly on radio while the daughter had difficulty in articulating herself. “People would point that out to me all the time,” says Ragamaliga.

A local doctor came to her aid. “Dr Rajesh advised me to talk continuously to Vishalini in order to help her improve her speech ability,” says Ragamaliga.

She was preparing for her Group-1 exams at that point. So she began reciting questions and answers of the syllabus in front of her. “Moreover, I used to recite religious verses as well,” she adds.

“All this might have looked a little pointless but I persisted. Suddenly one fine morning, after nine months, Vishalini started speaking."

The girl’s parents heard of a boy who had secured admission in an engineering college after his Standard 8 exams.

"We approached Kalasalingam Engineering College. They asked us to bring a certificate from CCNA. Vishalini took the exam and got 90 per cent marks. It was a world record. She was only 10 years old. Earlier the youngest student to pass this exam was a 12-year-old boy from Pakistan, Irtaza Haider,” says Kumarasamy.

Both NITK of Mangalore and Kalasalingam Engineering College are now more than ready to welcome Vishalini. But her parents want the girl to enjoy her childhood for the next three years before thinking of entering a college campus.

Their only disappointment now is that the state and central governments have failed to recognise and appreciate Vishalini's extraordinary achievements.

--------------------------------

IQ of 225 at the age of 10 years

This is Visalini. And She has achieved a lot at her young age..Visalini is just eleven years old and her Intelligent Quotient IQ Level is 225. Her date of birth is 23.05.2000. She has a better IQ than Guinness record holder Kim Ung-Yong whose IQ is 220.

Why Visalini is not in Guiness ?

Despite this, this girl hasnt become world famous . Why ? Why is her name not entered into Guiness. It is because to be a guiness record holder, one has to be minimum 14 years old and so, Visalini, despite having a better IQ at an younger age is not qualified to enter

Guiness book of records..

Certificates secured by Visalini

MCP (Microsoft Certified Professional)

CCNA (Cisco Certified Network Associate)

CCNA Security(Cisco Certified Network Associate Security)

OCJP (Oracle Certified Java Professional).

Visalini – at NITM conference

She is born in Thirunelveli… Visalini’s hobbies include cycling and watching cartoon.

With her abundant IQ, she has been twice double promoted ( jumped a class to the next higher class) at her school. With her knowledge level, she is capable of lecturing engineering students. Recently at NITM INTERNATIONAL CONFERENCE, Visalini was the guest speaker.

Visalini receiving appreciation certificate from Veltec University on 15.12.2011. She is accompanied by her mother and grand mother.

Visalini – struggled as a child – Interaction helped

Visalini’s dad is an electrician. Visalini’s mother Mrs. Sethurakamalika states that “despite her blessed intelligence, Visalini struggled to talk at her younger age and as per the consultancy given by a doctor, we interacted regularly with her and we could see some positive results in six months “

Today Visalini has come a long way and is teaching engineers about technical fundamentals.

She has secured 90 % in CCNA which itself is a world record. Visalini has broken the record of 12 year old Pakistani girl Iridisa Haider who held the record for the youngest CCNA World record record holder.

Despite the accolades showered on this child, our Visalini is yet to be recognised by Our State Government or Central Government. That is quite a pity considering the extent of this young girls achievements.

These are the photos taken during a felicitation meeting held at kutralam in honour of Visalini.

Our thanks to C.P.Senthilkumar of Adrasaka blog for photos and information on Visalini

Visalini’s site

For further details , you may read about this child prodigy

http://www.visalini.com

Share this – Visalini – Pride of India

Our humble request to our readers:

Pls share this message in as much social channels as possible so that Visalini’s world record is known to the world and We as Indians can be proud!

Visalini’s email id is visalini2000@gmail.com Why not send a mail to her congratulating her and encouraging her to go further ?

விசாலினி - உலக சாதனை

உலக சாதனையை முறியடித்த நெல்லை பெண்..!!

ஓடி விளையாடும் வயதில் உலக சாதனை படைத்துவிட்டு, சத்தமேயில்லாமல் அடுத்த சாதனைக்குத் தயாராகும் விசாலினி - சந்தேகமின்றி இந்தியாவின் விடிவெள்ளிதான்!



வயது பதினொன்று(பிறந்த தேதி:23.05.2000). IQ லெவல் 225. நம்ப முடிகிறதா? நம்பத்தான் வேண்டும். ஏனெனில், விசாலினி படைத்துள்ளது உலக சாதனை.கின்னஸ் சாதனையாளரான கிம்-யுங்-யோங்கின் (Kim Ung-Yong) I.Q. அளவான 210 என்பதைவிட, இது இன்னும் அதிகம். இந்தியாவென்பதால்தான் இன்னும் இவள் புகழ் பரவவில்லை. இன்னொரு நாடென்றால், இவளை இதற்குள் உலகமறிய பாராட்டியிருப்பார்கள். ஆம், நெல்லை மண்ணின் மகள் இவள்.

வயதிற்கேற்றார்போல் சைக்கிள் ஓட்டுவதும், கார்ட்டூன் பார்ப்பதும் இவள் பொழுதுபோக்கென்றாலும், இவள் படைத்துள்ளது இமாலய சாதனை. கின்னஸ் புத்தகத்தில் இவள் சாதனை இடம்பெற இவள் வயது காணாதாம். ஆம், பதினான்கு வயது நிறைவடைந்தால்தான் கின்னஸ் புத்தகத்தில் இவள் சாதனை இடம்பெறுமாம். இந்த வயதிலேயே, பள்ளிப்படிப்பிலும் இருமுறை இவள் தாவியுள்ளாள். ஆமாம், இரண்டுமுறை இவளுக்கு கிடைத்துள்ளது டபுள் புரமோசன்.

கல்லூரியில் பயிலும் B.E., B.TECH மாணவர்களுக்கு கணினிப்பிரிவில் உரையாற்றும் அளவிற்கு ஆற்றல் பெற்றுள்ளாள். சமீபத்தில் மங்களூரிலுள்ள NITMல் நடைபெற்ற அனைத்துலக மாநாட்டில் (INTERNATIONAL CONFERENCE), விசாலினிதான் சிறப்பு அழைப்பாளர். அதில் கலந்து கொண்ட பல்வேறு நாடுகளைச் சார்ந்த அறிஞர்களும் விசாலினியின் அறிவுத்திறனைக் கண்டு வியப்புற்றுள்ள்னர்.

15.12.2011 அன்று ஆவடி வேல்டெக் பல்கலைக்கழகத்தில் அளிக்கப்பட்ட பாராட்டு சான்றுடன் விசாலினியின் பாட்டி,அம்மா மற்றும் விசாலினி. இத்தனை சாதனைகள் படைத்துள்ள இந்தக் குழந்தை சிறு வயதில் பேச, சற்றே சிரமப்பட்டிருக்கிறது. அக்குழந்தையின் தாய் திருமதி.சேதுராகமாலிகா, மருத்துவர் ஒருவர் அளித்த ஆலோசனையின்படி, அந்தக் குழந்தையுடன் இடைவிடாது அளவளாவியதின் பலன், அடுத்த ஒன்பது மாதங்களில் விசாலினியின் பேசும் திறனை பெருகச்செய்தது. இன்று உலகமே விசாலினியின் திறனைக்கண்டு வியந்துகொண்டிருக்கிறது.

உலக சாதனை படைத்துள்ள இந்த குழந்தையின் தந்தை திரு.கல்யாண குமாரசாமி ஒரு எலக்ட்ரிசியன். அவரது குழந்தை படைத்துள்ள சாதனைகள் இதோ:

MCP (Microsoft Certified Professional)
CCNA (Cisco Certified Network Associate),
CCNA Security(Cisco Certified Network Associate Security),
OCJP (Oracle Certified Java Professional).



CCNAவில் இவள் பெற்ற மதிப்பெண் 90 சதவிகிதம். இதுவும் ஒரு உலக சாதனைதான்.மங்களூரிலுள்ள NITயும், திருவில்லிபுத்தூரிலுள்ள பொறியியல் கல்லூரி ஒன்றும் விசாலினியை தங்கள் கல்லூரியில் சேர அழைத்தும் இவர் பெற்றோர்கள், இன்னும் சில ஆண்டுகளுக்கு, இந்த இளம் அறிவாளியை, கல்லூரி வாழ்க்கைக்கு அனுப்பி வைக்கத் திட்டமிடவில்லை.பாகிஸ்தானில் உள்ள பன்னிரண்டு வயது மாணவர் இரிடிசா ஹைதரின் சாதனையை பத்து வயதில் முறியடித்து THE YOUNGEST CCNA WORLD RECORD HOLDER என்ற உலக சாதனை படைத்துள்ளார்.

உலகமே இந்தக் குழந்தையின் சாதனைகளை உற்றுப்பார்க்கும் இந்த நேரத்திலும்,உள்ளூரில் இன்னும் இந்த குழந்தையை உச்சி முகர்ந்து பார்க்கவில்லையென்பதே இவள் பெற்றோரின் ஆதங்கம். ஆம் நம் மத்திய, மாநில அரசுகளின் பார்வை இந்த உலக சாதனையாளர் மீது இன்னும் படவில்லை.பதிவுலகில் குவியும் பாராட்டுக்களாவது, இந்தத் தெய்வக்குழந்தையை உலக அரங்கிலும், உள்ளூரிலும் உச்சத்திற்குக் கொண்டு செல்லட்டும்.

வேண்டுகோள்:1) ஒரு இந்திய்ர்,அதிலும் தமிழ்நாட்டைச் சார்ந்த இந்த சிறுமியின் சாதனை உலகறியச் செய்திட, முடிந்தவரை

2)விசாலினியின் இ-மெயில் ஐ.டி: visalini2000@gmail.com. இதற்கு நம்மாலானது, ஒரு பாராட்டு மெயிலை அனுப்பி அப்பெண்ணை ஊக்குவிக்கலாமே!

Courtesy & Thanks (http://www.skyscrapercity.com/showthread.php?t=1094835&page=32)

ஓட்டுனருக்கு தெரிந்த விஷயம்; தெரியாத உண்மை.

வாகனங்களை ஓட்டத் தெரிந்த பலர், சாலைகளில் இடம் பெற்றவை குறித்து அறிந்திருப்பதில்லை. இது குறித்து மதுரை டிரைவிங் நீட்ஸ் அகாடமியின் பயிற்சியாளர் ஏ.நரசிம்மமணி கூறியதாவது:

* பகலில் முகப்பு விளக்குகளை எரியவிட்டு எதிரே வரும் வாகனத்தை எச்சரித்தபடி முன்னேறுவது குற்றம்.

* சாதாரண நேரங்களில் நான்கு புறங்களிலும் உள்ள எச்சரிக்கை விளக்கை எரிய விடுவது தவறு. அபாயகரமான அல்லது வாகனம் பழுதாகி நிற்கும்போதோ, பழுதான வாகனத்தை பிற வாகனங்கள் இழுத்துச் செல்லும்போதோ எரியவிட வேண்டும்.

* சிக்னல்கள் அல்லது ரோட்டில் வாகனங்களை நிறுத்தி இருக்கும்போது, அனைத்து விளக்குகளையும் எரியவிடக் கூடாது.

* ரோட்டின் நடுவில் கோடுகளை குறிப்பிட்ட இடைவெளியில் விட்டுவிட்டு போட்டிருந்தால், ஒரு வாகனத்தை நாம் இந்த இடத்தில் முந்திச் செல்லலாம் என்று பொருள். அதேசமயம் தொடர்ச்சியான நீண்ட கோடுகளாக போட்டிருந்தால் முந்தக் கூடாது என்று பொருள்.

* ரோட்டின் நடுவில் தொடர்ச்சியாக இரட்டைக் கோடுகள் போட்டிருந்தால், அதை ஒரு தடுப்புச் சுவராக கருத வேண்டும்.

* ஓட்டுனருக்கு 20.5 மீ (67 அடி) தொலைவில் இருந்து வரும் வாகனத்தின் பதிவு எண்ணை படிக்க முடிந்தால், கண்கள் நல்ல பார்வையுடன் உள்ளது என பொருள். எனவே, ஆண்டுக்கு ஒருமுறை ரத்த அழுத்தம், சர்க்கரை, கண் பரிசோதனை செய்வது நல்லது.

* கனகர வாகனங்களின் பின்புறம் சிவப்பு நிற முக்கோண வடிவச் சின்னம் உள்ளது. இது முற்றிலும் தவறு. மோட்டார் வாகன சட்டப்படி, அது ஒரு எச்சரிக்கை சின்னம். ரோட்டில் ஒரு வாகனம் பழுதாகி நின்றாலோ, அவசர நிலையிலோ அதை வாகனத்தின் பின்புறம் 15 அடி தள்ளிதான் வைக்க வேண்டும்.

* நெடுஞ்சாலையில் எதிரே வரும் வாகனத்திற்கு வசதியாக முகப்பு விளக்குகளை 250 மீ.,க்கு முன்பே "டிம்' செய்ய வேண்டும்.

* வளைவுகளில் அதிவேகமாக ஓட்டிச் சென்றால் விபத்து நடக்கும். அதற்கு "இன் ஸ்லோ-அவுட் பாஸ்ட்' என்ற முறையில் செல்ல வேண்டும். அதாவது, மைய ஈர்ப்பு விசை, விலக்கு விசைகளின் அடிப்படையில், வளைவுகளில் நுழையும்போது மெதுவாகவும், பின் ஆக்ஸிலேட்டரை லேசாக அழுத்தியும் செல்ல வேண்டும். ஆனால் பலர் வேகமாகவே நுழைந்து பிரேக் அடித்து திரும்புகின்றனர். இதனால் வாகனம் கவிழ்ந்துவிடும்.

* கார்களில் செல்வோர் "சீட் பெல்ட்' அணியும்போது சட்டைப் பையில் போன், பேனா, சில்லரை காசுகள் வைத்திருப்பதை தவிர்க்க வேண்டும். பெண்கள் அதிக நகை அணிந்திருக்கக் கூடாது. அசம்பாவிதம் நேரிட்டால் அந்த பொருட்களே பயணிக்கு எமனாக மாறிவிடும்.

* நான்கு வழிச் சாலையின் நடுவே மீடியனில் அரளி செடிகளையே வைத்துள்ளனர். காரணம் எதிரே வரும் வாகனத்தின் முகப்பு விளக்கு ஒளியில் இருந்து கண்களை பாதுகாக்கும். வறட்சியையும் தாங்கும் இச்செடிகளின் வேர்கள் அதிகம் வெளி வராது. இது வாகனங்களின் கார்பன் டை ஆக்சைடை அதிகம் "அப்சர்வ்' செய்கிறது. விலங்குகளும் இவற்றை உண்பதில்லை.

* நமக்கு அவசர அழைப்பு எண் 108 என்பது தெரியும். மற்றுமொரு எண் 112 என்பது பலருக்கு தெரியாது. மொபைல் போன் "சிக்னல்' இல்லாத இடங்களிலும், மொபைலின் "கீ லாக்' செய்யப்பட்ட நிலையிலும், ஏன் "சிம்கார்டு' இல்லாத நிலையிலும்கூட இந்த எண்ணை அவசர உதவிக்கு பயன்படுத்தலாம்.மொத்தத்தில் விவேகமான வேகமே விபத்துக்களில் இருந்து நம்மை பாதுகாக்கும்.

பிறமொழி கலவாது உரையாடவேண்டியது ஏன்!

தமிழில் பிறமொழி கலவாது உரையாடவேண்டியது ஏன்!!
ஒரு சிறுவனின் பேச்சு!

ஒரு லிட்டர் பாலில் 1 லிட்டர் தண்ணீரைக் கலந்தாலும் பால் என்று ஏற்றுக் கொள்ளலாம். ஆனால் 900 மில்லி தண்ணீரும் 100 மில்லி பாலுமானால் இதற்கு பெயர் என்ன? பாலா? இல்லை தண்ணீரா? பாலில் தண்ணீர் கலவையா? இல்லை தண்ணீரில் பால் கலவையா? இப்படிப் பல கேள்விகளும், பயமும் உருவாகிறது. தமிழ் மொழியில் பிறமொழிக் கலவை இருக்கலாம். ஆனால் மித மிஞ்சினால் தமிழ் மொழி மறைந்து விடுமே! நம் மொழி அழிவது சரியா?
தொல் பழங்காலத்தில் தாய்மொழியாகிய நம் தமிழ் மொழி ஊமையாய்த் திரிந்து, சைகையாய் மாறி, ஒலியாய் ஒலித்து, வரியாய் வடிவெடுத்து, பல இன்னல்களையும் இடையூறகளையும், பிற மொழித் தாக்குதல்களையும், சமாளித்து குணம் மாறாமல், நயம் குறையாமல், ஒளிமங்காது பேரொலி கொடுத்து, உயரிடம் தேடிய உத்தம மொழியே நம் தமிழ் மொழி! இத்தமிழ் மொழி, ஆங்கிலம், இந்தி, சமஸ்கிருதம், சிங்களம், டச்சு, போர்ச்சுக்கீசியன், உருது, துருக்கி, பாரசீகம், அரபிய மொழி மலாய் (மலேசியா) எபிரேயம் (ஹீப்ரு) பிரெஞ்சு, கிரேக்கம், சீனம், மலையாளம், தெலுங்கு, கன்னடம், மராத்தி போன்ற பிறமொழித் தாக்குதல்களால் சிக்கித் தவித்துக்கொண்டுள்ளது. இதிலிருந்து காப்பது ஒவ்வொரு தமிழ் உணர்வுள்ள தமிழனினதும் கடமையாகும்.
நன்றி

Prenatal Yoga - (Yoga In Pregnancy)

Courtesy & Thanks to Patanjali doctors

To bear a child is undeniably the ultimate dream of the majority of women. It is an almost divine fulfillment that she hopes to attain through this act of procreation. Fear and apprehensions often cloud the mind, the moment pregnancy is confirmed. Will I be able to take this responsibility? Will it be a male or a female? will it be a healthy child? and so on. Child birth is surely the greatest act performed by women. It can be a great emotional experience. The physical and psychological aspects can’t be separated. For most of women labour is a time of apprehension of fear and agony. But with a proper antenatal preparation the majority of women can have and labour that is easy and painless or almost painless and she can actually enjoy the labour and experience a sense of fulfillment.

In the years between the puberty and pregnancy the girl gathers information from many sources : from her schoolmates, from her elder sisters. She overhear the gossip about pregnancies and births. She reads about the subject in news papers and magazines. She watches television. The information is absorbed by her brain and that conditions her mind. The information may be favorable, description of happy and normal birth, but on the other hand it may be of tragedies, of sickness in pregnancy, of a long difficult labours, of still births and deaths and fetal abnormalities and above all, of pain. The word 'labour' itself conveys an impression of unpleasantness. It's a result of her experience and environment during years before her pregnancy, during her antenated period and even during her labour. Patient may be conditioned favorably or unfavorably. If unfavorably, at the contraction of the uterus result will be pain and difficulty. If patient has a pain in labour then fear, apprehension and tension appear which result in release of adrenalin, leading to ischaemia and spasm of the uterus which results in more intense pain, and ultimately prevent desired progress in a process of labour. The end result is long and painful labour. 'Accept life as it is.' Put in your best efforts wherever it is possible and then let your positive spirits overtake you. Yoga always emphasizes this. It is the mind which makes or breaks a situation. The essence of harmoniously handling a glorious pregnancy lies in the ability to gain complete control over the mind, then the body follows willingly.

During last few decades, the research in yoga has proved beyond doubts, that yoga helps to prevent and cure many chronic ailments. Yogic practices integrate the body, mind and spirit. They bring harmony, develop a restful and positive attitude towards life. This comprehensive programme of yogic practices designed for pregnant women will help, them to have correct posture flexibility of spine improve their breathing capacity, to manage stress. It helps to build immunity, inner strength, improve control over body and emotions. In short it is the best preventive and curative therapy for many ailments that can occur during pregnancy. It will also ensure the baby's healthy growth.

The course comprises of

*ASANAS
*PRANAYAMA - Deep breathing exercises.
*MEDITATION
*YOGA NIDRA

Most important

*Patient must consult her obstetrician before starting yogic practices.
*Patient can start practices immediately after confirmation of pregnancy. However obstetrician knows best about the patient. As per his advise patient can start yoga practice at a later date. But this postponement apply to practice of asanas only.
*Patient can start other parts of practices immediately.

Asanas

Asanas are specific body poses designed to improve the awareness and muscular flexibility. They also control and regulate breathing process and open the energy channels, thus harmonizing the functioning of body, breath and mind. While selecting asanas a special effort is made to consider the prenominal changes in anatomy, physiology and endocrine systems and the restrictions in physical activities due to pregnancy.

Effects of asanas -

*Performing asanas regularly will boost the confidence of the patient
*They make spine strong and flexible, ensures correct posture and establish balance between sympathetic and parasympathetic system.
*Regular practice of asanas improves blood circulation, tones up the muscles of spine, abdomen and pelvis which helps to support the added weight of uterus
*Prevents common ailments like backache, leg cramps, breathlessness, oedema feet, etc.
*Regular practice of asanas will hasten the post partum recovery.

Pranayama

Pranayama is a deciplined yogic breathing practice, in which breathing process in consciously regulated. But it is important to learn a under expert guidance only.

Effects of Pranayama -

*It induces tranquility, relaxation and a feeling of well - being.
*It tunes up the nervous system, improves emotional stability. It also helps to eliminate anxiety, fears and phobias. Enhances efficiency of C.N.S. and there by bring relief from ailments like, insomnia, High blood pressure, breathlessness.
*It improves breathing capacity and also increases stamina and vitality.
*Most important of all it helps greatly in promoting an easy delivery with minimum distress and fatigue during labour.

Meditation

When you are no longer distracted by external stimuli and when your mind is completely controlled and remain effortlessly at one point, that is meditation. To develop such a one pointedness of mind focus your attention on an objects like your own breath, or a flower or a candle flame, or a mantra or any object that can easily be focused upon. If attention gets diverted and it will - do not get discouraged, gently bring your mind. back to your chosen object. You will experience inner silence and peace. Human beings have on in built ability to re-establish physical and mental equilibrium through persistent meditation. Regular practice of meditation will induce deep sense of rejuvenation and relaxation. Pulse rate, Blood pressure and oxygen requirement comes down. Mind becomes more relaxed and receptive and can quickly pick up autosuggestions.

Guidelines For Meditation -

*You must learn the art of meditation under an experienced teacher.
*Practice meditation regularly and preferably at the same time every day. (early morning is the best time for this)
*Sit with your spine straight and erect.
*A mantra like AUM, Soham, or a Gurumantra can be used as an object of meditation. Its power lies in its vibrations when uttered verbally or mentally.
*Practice for about 8 to 10 minutes initially. You can extend your time later on as per your need and capacity.

Yoga - Nidra

Yoga-nidra is a systematic method of inducing complete physical, mental and emotional relaxation. Usually practiced in Shavasana or sitting position for 20 to 30 min Yoga teacher can guide you through recorded instructions. Listen the instructions and follow them mentally. It is important to remain awake and aware during the practice. A very special feature of Yoga-nidra is 'Sankalpa' which means a 'resolve' The relaxed body and mind are ideal soil for making a resolve. The 'Sankalpa' is affirmation of a statement, short, positive, precise about what you want to achieve. Your statement may be something like autosuggestion They are easy to memorise and recite e.g.
"I am becoming happier, healthier and more relaxed."
"I and my baby are experiencing immense joy happiness"
However these auto suggestions can be recited any time during a day. Repeated recitation of auto suggestions, especially when, your mind is relaxed sinks easily into subconscious mind and direct the conscious mind to transform the positive thought into reality. Best time to repeat autosuggestion is in the morning or at bed time when body and mind are relaxed and receptive. Regular practice of Yoga-nidra helps to create the most favorable conditions for fetal growth and development.

Tips to Help Labour Process

*Have a family member for emotional support.
*Yogic postures like marjarasana, Namaskarasana, Sulabh utkatasana fascilitate labour.
*Keep Yogic breathing, Mukha dhauti is a very effective breathing pattern to release tensions and soften the process of labour. This can be practiced 5/6 times.

The intensity of pain varies from person to person. The more apprehensive and exitable person, the more is the feeling of pain. If person takes a philosophical and relaxed attitude saying, ''OK, this pain is inevitable, but it is temporary and I can cope up with it.'' With yoga practice and meditation the intensity of pain reduces considerably. Yogic practices during pregnancy prepares the mind and body and take the person to a higher level of mind control.

Following Auto suggestions are repeated at the time of labour.

'Something wonderful is going to happen today'
'I am on a way to experiencing a happy motherhood'
'The power of my mind and body are helping my baby come into this beautiful world.'
'I am fully aware and relaxed.'

Postnatel Asanas

*Start with Leg raising exercises from 5 th day
*Hastha padangusthasana
*Konasana
*Hastapadasana
*Parvatasana
*Paschimottanasana
*Sarvangasana
*Halasana, Shalabhasana
*Makarasana

HOW TO SURVIVE A HEART ATTACK WHEN ALONE

Courtesy & Thanks to Patanjali doctors

Let's say it's 6.15pm and you're going home (alone of course),
after an unusually hard day on the job. You're really tired, upset and frustrated. Suddenly you start experiencing severe pain in your chest that starts to drag out into your arm and up into your jaw. You are only about five miles from the hospital nearest your home. Unfortunately you don't know if you'll be able to make it that far. You have been trained in CPR, but the guy that taught the course did not tell you how to perform it on yourself..!!



NOW HOW TO SURVIVE A HEART ATTACK WHEN ALONE..

Since many people are alone when they suffer a heart attack, without help, the person whose heart is beating improperly and who begins to feel faint, has only about 10 seconds left before losing consciousness.
However, these victims can help themselves by coughing repeatedly and very vigorously.
A deep breath should be taken before each cough, and the cough must be deep and prolonged, as when producing sputum from deep inside the chest.
A breath and a cough must be repeated about every two seconds without let-up until help arrives, or until the heart is felt to be beating normally again.
Deep breaths get oxygen into the lungs and coughing movements squeeze the heart and keep the blood circulating.
The squeezing pressure on the heart also helps it regain normal rhythm. In this way, heart attack victims can get to a hospital.

Tell as many other people as possible about this. It could save their lives!!
i will say If everyone who gets this broadcast sends it to 10 people, you can bet that we'll save at least one life.

Rather than sharing jokes please.. contribute by broadcasting this which can save a person's life!!!!
.
BROADCAST THIS PLEASE.!

இனிய குடியரசு தின வாழ்த்துக்கள்..!!

ஒரு குழந்தை தாயின் வயிற்றில் சூல் கொண்டு வளரவே பத்து மாதங்கள் தேவை என்ற நிலையில் இந்தியா என்பது பல கனவுகள் இணைந்த ஒரு concept. கண் மூடி கண் விழித்ததும் அதிசியங்கள் ஏதும் நிகழும் என்று எதிர்ப்பார்ப்பது தவறு. குடியரசு தினத்தன்று இந்தியா இருப்பை பழித்தும், கேள்விக்கு உட்படுத்தியும் பல நிலை தகவல்களை பார்க்கும் போது வருத்தமாக இருக்கிறது. அந்நிய ஆட்சிக்கு உட்பட்டு இருந்த நமது முன்னோர்கள் என்றாவது ஒரு நாள் ... ஏன் சந்ததியினர் சுதந்திரக் காற்றை சுவாசிப்பர் என்ற நம்பிக்கையுடன் மரித்திருப்பர். அவர்கள் நம்பிக்கை நனவானது தானே வரலாறு. அதே போன்று நாம் வாழும் இந்த நாடும் என்றாவது ஒரு நாள் இன்னும் செம்மையாக மாறும் என்ற கனவுடன் தொடருவோம். தனி தமிழ் நாடு கோரிக்கைகள் பேசுவோர் சிந்திக்க வேண்டியது, அப்படி பெறும் தனிநாட்டில் சரி பாதி மாவட்டங்கள் (மாநிலங்கள் ?) எல்லைப்புற மாவட்டங்களாக இருக்கும், இந்த யோசனையே எவ்வளவு அபத்தமாக இருக்கிறது. அமைப்பை மாற்ற ஒரே வழி அமைப்புக்குள் இருந்து வலுவாக போராடுவதே, அமைப்பில் இருந்து வெளியேறி போராடுவது அல்ல.

Courtesy & Thanks to Vijaya Lakshmi



நம்மை நேசிக்க சக மனிதர்களிடம் அன்பு மீதம் இருக்கும் என்ற நம்பிக்கையில் தானே விழித்து எழுந்தோம்.
அதே எதிர்ப்பார்ப்புடன் நம்மை எதிர்நோக்கும் சக மானிடர்கள் அனைவரையும் அரவணைத்து அன்பு செலுத்துவோம்.
இனிய குடியரசு தின வாழ்த்துக்கள் நண்பர்களே .....!!

என் மனதை கனக்க வைத்த திரைப்படங்களில் சில

தெய்வத்திருமகள் திரைப்படம் பார்த்து ஒரு வாரமாகியும் அதன் கிளைமாக்ஸ்சின் பாதிப்பில் இருந்து வெளிவர முடியவில்லை; இந்நிலையில் என்னை பாதித்த, என் மனதில் ஏதோ ஒருவகையில் பாரத்தை விதைத்த ஐந்து கிளைமாக்ஸ்களை பதிவிடுகின்றேன் (தெய்வத்திருமகள் தவிர்த்து). நீண்டகால அவகாசம் எடுத்து யோசிக்காது ஐந்து நிமிடங்களுக்குள் மனதில் தோன்றிய திரைப்படங்கள்தான் இவை. ஒவ்வொருத்தருக்கும் இந்த பட்டியல் மாறுபடலாம்,.

பூவே பூச்சூடவா

எனக்கு மிகவும் பிடித்த இயக்குனர்களில் ஒருவரான பாசிலின் இயக்கத்தில் 1985 ஆம் ஆண்டு நதியா, ஜெயசங்கர், பத்மினி, எஸ்.வி.சேகர் முக்கிய வேடங்களில் நடிக்க இளையராஜாவின் இசையில் P.C.ஸ்ரீராமின் ஒளிப்பதிவில் வெளிவந்த திரைப்படம் பூவே பூச்சூடவா. இந்த திரைப்படத்தில் நதியா, பத்மினி இடையிலான பேர்த்தி, பாட்டி உறவினை சித்தரிக்கும் முகமாக திரைக்கதையை அமைத்திருபார் இயக்குனர் பாசில். நீண்ட நாட்களாக தன் பேர்த்தி வருவார் என்கின்ற நம்பிக்கையில் அழைப்புமணியை எதிர்பார்த்து காத்திருக்கும் பாட்டிக்கு ஒருநாள் இன்ப அதிர்ச்சி கொடுக்கும் பேர்த்தி, பாட்டியிடம் அவரை விட்டு போகமாட்டேன் என்று சத்தியம் செய்து கொடுக்கிறார்.



ஆனால் நதியா ஆபத்தான ஒரு நோயினால் பாதிக்கப்பட்டுத்தான் தன் இறுதிக்காலத்தை கழிக்க பாட்டியிடம் வந்தது பாட்டிக்கு தெரிகிறது; பேர்த்தியை குணப்படுத்து முகமாக பட்டணம் கொண்டுசெல்ல பாட்டி வீட்டிற்கு வந்த தந்தையுடன் செல்ல மறுக்கும் பேர்த்தியை பாட்டியின் சம்மதத்துடன் தூக்கமாத்திரை கொடுத்து தூக்கத்தில் ஒரு வண்டியில் ஏற்றி பட்டணம் கொண்டு செல்கின்றனர். வண்டி வீட்டு வாசலை கடந்த பின்னர் பாட்டி மீண்டும் அழைப்புமணியை எடுத்து வாசலில் பொருத்தும்போது திரைப்படம் நிறைவடைகின்றது. நதியா குணமானாரா? மீண்டும் பாட்டியை சந்தித்தாரா? போன்ற கேள்விகள் ரசிகர்களின் ஏக்கமாக தொக்கி நிற்க திரைப்படத்திற்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்த பசில்; இன்றுவரை என் மனதில் பூவே பூச்சூடவாவை அழுத்தமாக பதித்துள்ளார்.

சின்னக் கண்ணம்மா

ஆர்.ரகு இயக்கத்தில் 1993 ஆம் ஆண்டு கார்த்திக், கௌதமி, சுஹாசினி, நாசர் முக்கிய வேடங்களில் நடிக்க இசைஞானி இசையமைத்த திரைப்படம் சின்னக் கண்ணம்மா. கார்த்திக், கௌதமி தம்பதியினருக்கு குழந்தை பிறக்கின்றது; மகிழ்ச்சியான அவர்கள் வாழ்வில் கௌதமி இறந்துவிடுகின்றார். தன் குழந்தையுடன் ஊட்டி சென்று வசிக்கும் கார்த்திக்கிற்கு குழந்தைதான் எல்லாமே, தன் வாழ்வை குழந்தைக்காகவே வாழ்கின்றார். அங்கு அவர்களுக்கு நாசர், சுஹாசினி நட்பு கிடைக்கிறது. அவர்களுக்கு இரு குழந்தைகள்; ஆண் குழந்தை ஒன்று, பெண் குழந்தை ஒன்று. சுஹாசினியின் குழந்தைகளில் சிறிய குழந்தை (பெண்குழந்தை) இறந்து விடுகிறது.



அவர்களது சோகத்தை கார்த்திக்கின் குழந்தை தணித்துவரும் நிலையில்; கார்த்திக்கின் குழந்தைதான் தங்கள் குழந்தை என்றும், இறந்த குழந்தைதான் கார்த்திக்கின் குழந்தை என்றும், மருத்துவமனை தீ விபத்தில் குழந்தைகள் மாறியதாகவும் தெரியவருகிறது. குழந்தைக்காக நீதிமன்றம் செல்லும் நாசர், சுஹாசினிக்கு சார்பாக தீர்ப்பு வருகிறது. குழந்தை இல்லாமல் கார்த்திக் ரயில் நிலையத்தில் ஊருக்கு திரும்ப காத்திருக்கும் வேளையில் நாசர் சுஹாசினியின் மகனாக வரும் சிறுவன் கார்த்திக்கின் குழந்தையை ரயில் நிலையம் அழைத்து வருகிறான்.

கார்த்திக்கின் குழந்தையை தோழியாக ஏற்றுக்கொண்ட அவனுக்கு இறந்துபோன தன் தங்கையின் இடத்தில் வைத்து பார்க்க முடியவில்லை. இதை புரிந்துகொண்ட நாசர் சுஹாசினி தம்பதியினர் குழந்தையை கார்த்திக்கிடமே விட்டுவிடுகிறார்கள். கார்த்திக்கை நோக்கி குழந்தையும், குழந்தையை நோக்கி கார்த்திக்கும் ஓடி வரும்போது ஒலிக்கும் 'எந்தன் வாழ்க்கையின் அர்த்தம் சொல்ல' பாடல் அந்த இறுதிக் காட்சியை வேறு ஒரு இடத்திற்கே கொண்டு சென்றுவிடுகிறது. எத்தனை தடவை பார்த்தாலும் சலிக்காத நடிப்பும், பின்னணியில் ஒலிக்கும் பாடலிசையுடன் நிறைவடையும் சின்ன கண்ணம்மா என் மனதை கனக்க வைத்த, என் மனதுக்கு பிடித்த திரைப்படம்.

அன்புள்ள ரஜினிகாந்த்

1984 ஆம் ஆண்டு குழந்தை நட்சத்திரம் மீனாவை மையமாக கொண்டு கே.நடராஜ் இயக்கத்தில் திரைப்பட நடிகராகவே ரஜினிகாந்த், அம்பிகா நடிக்க; இசைஞானி இசையமைத்த மனதை உருக்கிய மற்றுமொரு திரைப்படம் அன்புள்ள ரஜினிகாந்த். ஒரு ரஜினி படத்தில் ரஜினியை தாண்டி இன்னுமொரு கேரக்டர் என்னை பாத்தித்ததென்றால் அது அன்புள்ள ரஜினிகாந்த் மீனா கதாபாத்திரம்தான். இறக்கும் நாட்களை எண்ணிக் கொண்டிருக்கும் குழந்தையை அருட்சகோதரியும், நடிகர் ரஜினிகாந்தும், தாயாக இருந்தும் சொல்லமுடியாது தவிக்கும் அம்பிகாவும் கவனாமாக பார்த்துக் கொள்கிறார்கள். இறுதியில் நோயின் பிடியில் சிக்கி அந்த குழந்தை இறந்துபோகிறது.



இந்த திரைப்படத்தில் பல இடங்கள் மனதை கட்டிப்போட்டாலும் இறுதிக்காட்சியில் குழந்தை மீனா இறக்கும் காட்சி இதயத்தில் கல்லை கட்டிபோட்டது போன்ற உணர்வை கொடுத்தது. இறக்கும் தறுவாயில் குழந்தையாக நடித்த மீனாவினதும், ரஜினி, அம்பிகாவினதும் நடிப்பு காட்சிகளின் கனத்தை அதிகரித்து மனதில் பாரத்தை விதைத்தது. மனதில் ஏக்கத்துடன் திரைப்படம் நிறைவடைந்தாலும்; திரைப்படத்தின் தாக்கம் பார்த்த ஒவ்வொருவரையும் விட்டு அவ்வளவு இலகுவில் மறைந்துபோகாது!!!!

பூவே உனக்காக

1996 இல் விஜய், சங்கீதா, அஞ்சு அரவிந்த், சார்லி, நம்பியார், நாகேஷ் நடிக்க எஸ்.ஏ.ராஜ்குமார் இசையமைக்க பூவே உனக்காக திரைப்படத்தை விக்கிரமன் இயக்கியிருப்பார். அதிகமானவர்கள் இந்த திரைப்படத்தை பார்த்திருப்பார்கள் என்றாலும் கதையை சுருக்கமாக சொல்வதானால்; தான் ஒருதலைப்பட்சமாக காதலித்த காதலியை அவளது காதலனுடன் சேர்த்து வைப்பதுதான் கதை.



கதை என்னமோ ஒற்றை வரிதான், ஆனால் அதற்க்கு விக்கிரமன் அமைத்த திரைக்கதை அபாரம். நகைச்சுவை, குடும்ப சென்டிமென்ட் என்று நகர்ந்த திரைக்கதையின் கிளைமாக்ஸ்சில் 'ஆனந்தம் ஆனந்தம் பாடும் பாடலும்' அதனை தொடர்ந்து விஜய் காதல் பற்றி பேசும் விக்கிரமனின் வசனங்களும், இறுதியாக விஜய் அனைவரையும் பிரிந்து தனித்து செல்வதுபோல் அமைக்கப்பட்ட இறுதிக் காட்சியும் எப்படிப்பட்ட கல் நெஞ்சக்காரனது இதயத்திலும் கனத்தை உண்டு பன்ணாமல் இருந்திருக்காது!!

சேது

பலநாள் தூக்கத்தை கெடுத்த மற்றுமொரு கிளைமாக்ஸ்; விக்ரம், அபிதா, ஸ்ரீமன், சிவகுமார் நடிப்பில் இளையராஜா இசையில், இரத்தினவேலு ஒளிப்பதிவில் பாலா இயக்கிய தமிழ் சினிமாவின் ஒரு மைல்கள் திரைப்படம் சேது. எதைப்பற்றியும் கவலைப்படாமல் ஜாலியாக இருக்கும் கல்லூரி மாணவனான முரட்டு சீயானுக்கும் ஐயராத்து மாமி அபிதாவிற்க்கும் காதல்; கனியாத காதலை கனிய வைக்கும் சீயானுக்கு காதலில் வெற்றி கிடைத்தாலும் சில சமூக விரோதிகளால் தாக்கப்பட்டு புத்தி சுவாதீனமற்றவராக மாறுகிறார். இந்நிலையில் அபிதாவிற்கு வேறொருவருடன் திருமண ஏற்பாடு நடைபெறுகிறது. புத்தி சுவாதீனமற்றிருந்த சீயான் தெளிவடைந்து காப்பகத்தில் இருந்து தப்பித்து அபிதாவின் வீட்டிற்கு வருகிறார்.



அங்கு மணக்கோலத்தில் இருக்க வேண்டிய அபிதா பிணக்கோலத்தில்!!! அந்த காட்சியை கண்ட பின்னர் நொருங்கிப்போன சீயான் மீண்டும் காப்பகத்தின் வண்டியில் ஏற்றப்பட(ஏற) வண்டி புறப்பட்டு செல்கின்றது; திரைப்படமும் நிறைவடைகின்றது. இறுதி நேரத்தில் விக்ரமினது மிரட்டல் நடிப்பும், உடனிருப்பவர்களது ஏக்கமான சோகமான நடிப்பும்; இவை அனைத்திற்கும் கிரீடம் வைத்தாற்போல் பின்னணியில் இளையராயாவின் குரலில் ஒலித்த 'வார்த்தை தவறிவிட்டாய்' பாடலும் சேது திரைப்படத்தை வேறு ஒரு உயரத்திற்கு கொண்டுபோனதுடன், இன்றுவரை மனதையும் கட்டிப்போட்டுள்ளது!!

எந்தன் வாழ்கையின் அர்த்தம் சொல்ல

பாடல்: எந்தன் வாழ்கையின் அர்த்தம் சொல்ல
படம்: சின்னக் கண்ணம்மா
வருடம் : 1993
வரிகள்: பஞ்சு அருணாசலம்
பாடியவர்கள்: மனோ, S. ஜானகி
இசை: இளையராஜா

--------------------------------------------

எந்தன் வாழ்கையின் அர்த்தம் சொல்ல
பூக்களின் வண்ணம் கொண்டு
பிறந்த மகளே என் மகளே

நான் வாழ்ந்தது கொஞ்சம்
அந்த வாசத்தில் வந்துதித்து
உயிரில் கலந்தாய் என் உயிரே
உண் பூவிழி குறுநகை
அதில் ஆயிரம் கவிதையே

எந்தன் வாழ்கையின் அர்த்தம் சொல்ல
பூக்களின் வண்ணம் கொண்டு
பிறந்த மகளே என் மகளே

நான் வாழ்ந்தது கொஞ்சம்
அந்த வாசத்தில் வந்துதித்து
உயிரில் கலந்தாய் என் உயிரே

வானம் தாலாட்ட மேகம் நீராட்ட
வளரும் வெள்ளி நிலவே
வாழ்வில் நீ காணும் சுகங்கள் நூறாக
வேண்டும் தங்க சிலையே

தாயின் மடி சேரும் கன்று போல
நாலும் வளர்வாய் என் மார்பிலே
சேய் உன் முகம் பார்க்க துன்பம் தீரும்
காலம் கனியாகும் தேவியே
சிறு கிளி போல் பேசும் பேச்சில்
எனை மறந்தேன் நானம்மா

எந்தன் வாழ்கையின் அர்த்தம் சொல்ல
பூக்களின் வண்ணம் கொண்டு
பிறந்த மகளே என் மகளே

கனவில் நினைவாக நினைவில் கனவாக
கலந்தால் காதல் தேவி
உறவின் பலனாக கடலின் அமுதாக
பிறந்தாய் நீயும் கனியே
காண கிடைக்காத பிள்ளை வரமே
கண்ணில் ஜொலிகின்ற வைரமே
கோடி கொடுத்தாலும் உன்னை போல
செல்வம் கிடைக்காது வாழ்விலே
புள்ளி மானே தூங்கும் மயிலே
என்னை மறந்தேன் நானம்மா

எந்தன் வாழ்கையின் அர்த்தம் சொல்ல
பூக்களின் வண்ணம் கொண்டு
பிறந்த மகளே என் மகளே

நான் வாழ்ந்தது கொஞ்சம்
அந்த வாசத்தில் வந்துதித்து
உயிரில் கலந்தாய் என் உயிரே
உண் பூவிழி குறுநகை
அதில் ஆயிரம் கவிதையே

எந்தன் வாழ்கையின் அர்த்தம் சொல்ல
பூக்களின் வண்ணம் கொண்டு
பிறந்த மகளே என் மகளே

நான் வாழ்ந்தது கொஞ்சம்
அந்த வாசத்தில் வந்துதித்து
உயிரில் கலந்தாய் என் உயிரே

போனபொங்கலில் நீயாரோ நான் யாரோ..!

தேர்ந்தெடுத்த வார்த்தைகளால் கட்டமைக்கப்பட்ட பொருள் பொதிந்த சிந்தனை கவிதை.

Courtesy & Thanks to Mylswamy Annadurai (Who wrote & Shared this)

போனபொங்கலில் நீயாரோ நான் யாரோ
இந்தப் பொங்கலில் நீவேறோ நான்வேறோ
என்னுடன் புதிதாய்ச்சேர்ந்த பெயர்களில்
உன்பெயரும் சேரும்

முகம் தெரியா உறவுகள்
முகநூலால் அறிமுகம்

முகநூலில் அறிமுகம்

முகச் சிரிப்பில் பலரும்
முகம்மூடிப் பலரும்

நேசம் தேடிப் பலரும்
நேரம் போக்கப் பலரும்

எழுதிப் பார்க்கப் பலரும்
எழுத்தைப் பார்க்கப் பலரும்

உலகம் அறியப் பலரும்
உலகம் புரிந்த பலரும்

உண்மை அறியப் பலரும்
உண்மை அறிந்த பலரும்

உலகைப் போற்றப் பலரும்
உலகம் போற்றும் பலரும்

உவகைக்காகப் பலரும்
உவகை கொண்டோர் பலரும

என்னைத் தேடிப் பலரும்
என்னில் தேடிப் பலரும்

என்னை ஒதுக்கிய பலரும்
என்னுள் ஒதுங்கிய பலரும்

கண்ணில் பார்க்கா நட்பாய்
கணிணி சேர்க்கும் நட்பாய்

உலகம் பலதாய்ப் பிரிந்தும்
ஒன்றாய்ச் சேரும் இடமாய்
முகநூல் இருக்க மகிழ்ந்தேன்
மனதில் பொங்கும் உவகை
மாட்டுப் பொங்கலாய் அறிவாய்

- அன்புடன்
மயில்சாமி அண்ணாதுரை

இனிய பொங்கல் திருநாள் நல்வாழ்த்துக்கள்

"~~~எங்கள் வாழ்வும் எங்கள் வளமும் மங்காத தமிழ் என்று சங்கே முழங்கு.~~~"

தொலைக்காட்சியில் நடிகர்/நடிகைகளின் செயற்கையான புன்சிரிப்பில் பூரிக்காமல்
'குக்கரில்' வழக்கமான சோற்றை தவிர்த்து
அரசியல் வாதிகளின் போலி வாழ்த்துகளை அலட்சியப்படுத்தி
பாலிஎஸ்டர் போன்ற போலி உடுப்புக்களை விடுத்து
எங்கோ நமக்காக கடனில் மூழ்கி கிடக்கும்
நம் உடன் பிறவா உழவனை நினைத்து
பருதியாடைகளை பெருமையுடன் அணிந்து
நம் உறவுகளுடன் இயற்கையாய்
கொண்டாடுவோம் , இபொங்களை
தமிழர்களே !

தை திருநாளாம் இப்பொங்கல் திருநாளில் உங்கள் இல்லங்களில் உற்சாகமும் மகிழ்வும் பொங்கட்டும் வருடம் முழுவதும் நிலைத்திருக்கட்டும்

தங்களுக்கும் தங்கள் குடும்பத்தினருக்கும் எமது இனிய பொங்கல் திருநாள் நல்வாழ்த்துக்கள்

ERGONOMIC TIP: Do not Sit on Your Wallet!!!

This is something which we are not focusing in our daily life but can produce multiple problems in spine especially for those who have long sitting hours. Make sure that when you sit in your office chair your wallet should be not in your back pocket(Not only Wallet don’t sit with anything in your back pocket).

Your wallet can be real pain for your back and the waist, and it can even lead to shooting pains down the legs. Sitting on a wallet for prolonged hours every day can compress sciatic nerve which passes beneath piriformis muscle and leads to piriformis syndrome, low back pain & self-inflicted sciatica.

The wallet acts as a wedge that forces the pelvis, spine and body out of alignment. Just as you would not sit on a brief case or a rock for an extended period of time, you should not sit on your wallet. Anyone who drives more than a half hour sitting on a wallet is a candidate for sciatica or back pain.

The healthiest option is to move the wallet to your front pocket. If it’s must to keep your wallet in your back pocket, you should remove it before you sit down.

This snippet of advice probably falls into the category of common sense. Everywhere you look you see guys sitting on their wallets. If you’re a guy, you’re probably doing it right now! Most guys (and the author is a guy, so I ought to know) are so used to carrying that half inch or so of leather padding in the hip pocket that we only notice it when it’s not there.

Sitting on the old billfold is not much different than walking around with one shoe on and one shoe off. At least, it’s all about the same to your back. Obviously, with a wallet tucked between your cheek and your chair, you’ve created an unlevel surface. Imagine what it would look like if our bodies didn’t compensate for the imbalance through a complicated and almost entirely unconscious mechanism involving the muscles, bones, and - most importantly - the nervous system. Does a picture of the Leaning Tower of Pisa come to mind?

Fortunately, the body instinctively tries to keep the head centered over the pelvis. Unfortunately, tortuous turning and twisting of the spine is sometimes necessary to do so. Sitting on a pack of plastic cards, legal tender of the paper variety, and who-knows-what-else in that little leather wallet warming under your left buttock may be sending your lower spine straight toward right field. (If you keep your wallet in your right hip pocket, read this while looking in the mirror.) Somewhere between your lower back and the base of your skull, your spine makes a course correction. This may involve one or even two compensatory curves.

Of course, just like cigarettes and diets high in saturated fats, sitting on your wallet won’t kill you all at once. ... Just kidding. The risk in this case is not a life-threatening one. But you probably are increasing your chances of having a bad back, or making a bad back even worse. And the remedy is so simple! It does not involve diets, salves, swallowing large blue and orange colored tablets, examinations of previously unheard of parts of your anatomy utilizing sophisticating electronic imagery, or experimental procedures not covered by your health insurance. However, it does involve exercise, so get ready for a workout:

1. BEFORE YOU SIT DOWN, REACH AROUND BEHIND YOU. For some of us, this qualifies as stretching.

2. REACH INTO YOUR BACK POCKET AND PULL OUT YOUR WALLET. This part could be strenuous.

3. PLACE THE WALLET IN AN ALTERNATIVE LOCATION. A discussion of which locations are more or less secure than being nestled next to your tush falls outside the scope of this article.

4. SIT DOWN on the chair, sofa, or love seat of your choice.

You will immediately have a feeling of enhanced well-being, knowing that your pelvis is perched on a level surface and all the musculoskeletal structures above it are better off for your effort.

Farewell to Nalayini Madam (05.01.2012)

On yesterday (06.01.2012) when i logged in my Facebook account, i was shocked to see the update in my U.G college group that Nalayini madam, our beloved lectured of Computer Science Department(Aided) passed away on 05.01.2012.



Courtesy :Lakshmi Narasimhan (For Sharing the above picture)

I Paused for a moment and it was so shocking for me. My thoughts flashed back to my U.G college days in N.G.M college(2004 - 2007). Through my memories i tried to recall those days. She had her own style of lecturing. She talks truly and so transparently without any hesitation that's her style.

During our first initial days in college, She made me the class representative of our First year B.Sc Computer science(Aided) which i could accept unwillingly. There were few funny incidents (because of me) especially in her class hours to pass the responsibility of the class rep to others. My B.Sc Comp Sci mates would remember those funny moments.

She sometimes shares few quotes that she come across, which we like. i could remember only some of them

"There are two kinds of people; those who do the work and those who take the credit. Try to be in the first group; there is less competition there." -- Indira Gandhi

"Learning is finding out what we already know. Doing is demonstrating that you know it. Teaching is reminding others that they know just as well as you. You are all learners, doers, and teachers." -- Richard Bach

"The great end of education is to discipline rather than to furnish the mind; to train it to the use of its own powers rather than to fill it with the accumulation of others." -- Tyron Edwards

"Once children learn how to learn, nothing is going to narrow their mind. The essence of teaching is to make learning contagious, to have one idea spark another." -- Marva Collins

This picture was taken at the temporary staff room near our first year class that time



She use to treat us on her birthday without fail. She liked and appreciated my presentation in Lab record notes and few other stuffs for which i always felt happy and proud. Also i have been scolded few times for the mistakes that i/we did. She just says "I understand that you are in your college days, you will have some fun too but if goes beyond the limit i ll loose my patience" I sometimes use to take permissions to move out during college time for some works for which she has always given her permission if its for a valid reason. She has even asked me to buy her medicines which i have done happily few times for the chocolate that she gives in return.



THE FAREWELL PARTY OF B.Sc(CS)-Aided 2007-10 Batch
Courtesy : 'Sakthi Vignesh (For Sharing the above picture)

She was so happy and even treated us for we getting placed in IBM in our final days of college which we couldn't forget. Also i could still remember what she wrote in my college slam book(diary) and how she wished me with a comment on me. I think this below pic was the last picture which i took with Nalayini madam in my final u.g days



I think sharing here some of the quotes that i read would be apt

"Ideal teachers are those who use themselves as bridges over which they invite their students to cross, then having facilitated their crossing, joyfully collapse, encouraging them to create bridges of their own." -- Nikos Kazantzakis

"Good teaching is more a giving of right questions than a giving of right answers." --Josef Albers

"I may forget my first crush in second grade but never my favorite teacher".

Even after completing my under graduation i use to call, mail & message my friends and lecturers of college during Birthdays and other festival/celebrations. She use to happily reply to those calls, mails and messages with an enthusiasm and encouraging note that makes me so happy. This was one among them when i shared my picasa album of ug college days.

"dear hari,
good. i am very happy that u r my student remembering all of us till today.really i am too proud and had a flash back about your class.how did u get time for all these.thank u so much .god bless u to get everything in your life.all the best .take care.
bye
n.nalayini"

Now this words from Nalayini madam means so much to me for remembrance and also as one of the memory that i could cherish for ever.

"I am indebted to my parents for living, but to my teachers for living well."

May the mother nature give all the strength and support to her loved son in these difficult times and in the days to come.
May her soul Rest In Peace.

kuppathotti.com

Courtesy & Thanks to The Hindu (Source)

Online garbage disposal pays off

Register online, segregate waste at source, and someone will come once a month and collect it at your doorstep

A fortnight ago, 40-year-old Harini Thirunarayanan had a surprise visitor at her doorstep. It was a smartly-dressed young man with an electronic weighing machine who had come to collect her non-biodegradable garbage. Plastic bottles, milk packet covers, newspapers, batteries – everything went in. Ms. Harini was paid a tidy sum in return.

She is one of the 500 registered users of an experiment in social entrepreneurship that kicked off last month. The idea is simple: register on www.kuppathotti.com, segregate household waste at source, and once a month, someone will come and pick it up from your doorstep after seeking an appointment. For parting with their recyclable waste, which would have otherwise been Chennai Corporation's problem, customers get paid. The service is available all over the city.

Gone are the days when Ms. Harini used to carry thick bundles of old newspapers, weighing 2 to 3 kg, to the nearest scrap dealer.

Now, a professional executive comes over to pick up not just newspapers, but a variety of other things, including plastic bags. “I even get an electronic receipt through e-mail,” Ms.Harini says. “Many of the things that we earlier used to dump with the general garbage, we have started segregating.”

The segregated waste from each household is processed by Kuppathotti.com at a central godown and sold to various recyclers. Ultimately, she says, each one us needs to understand the consequences of our actions and be more aware of the environmental damage that non-biodegradable waste can cause. “We are even getting paid for it now. What more can one want?” she asks.

Joseph Jegan, co-founder of ‘Kuppathotti.com', says that the amount of recyclable items that he regularly saw inside Corporation bins drove him to start the website. “Besides, though my family was aware of the environmental damage of certain kinds of waste, our jobs in the IT sector did not allow us any time. We just dumped everything into one common garbage bin.”

He says some of his customers have already changed their behaviour because of the monetary incentive. “Many of them save milk packet covers and plastic bottles, for example. We are also planning to help in segregation and would soon be giving out enclosed bins in green, white and blue colour. The collection cycle also needs to be brought down to each week.”

Stressing the solid waste management has become a big problem in the city, Mr.Jegan says that ideally, source segregation must be done by the government itself. “It can be done. There are working systems in a number of European countries. But it would require sustained follow-up, adequate incentives and a citizen-friendly approach.”

But for the moment, his only request is: “Do not throw away your garbage. Dump it on us.”

http://www.kuppathotti.com/

அடேய் ..! தமிழா வாழ்க உனது தேசப் பற்று..!

via Manikantan Ganesan (Courtesy & Thanks)

ஈழப் படுகொலை...!அழைத்தோம் போராட்டத்திற்கு
எந்த தமிழனும் வரவில்லை...!
ஏன் என்று கேட்டதற்கு அது பக்கத்து நாட்டு பிரச்சனை என்றான்...!
பால் விலையேற்றம்....! அழைத்தோம் போராட்டத்திற்கு
எந்த தமிழனும் வரவில்லை...!
ஏன் என்று கேட்டதற்கு அது தடுக்க முடியாதது என்றான்...!
எரிபொருள் விலையேற்றம் ....!அழைத்தோம் போராட்டத்திற்கு
எந்த தமிழனும் வரவில்லை...!
ஏன் என்று கேட்டதற்கு அது மத்திய அரசு ஆணை நம்மால் ஒன்னும் செய்ய முடியாது என்றான்...!
மீனவர் தாக்குதல்...!அழைத்தோம் போராட்டத்திற்கு
எந்த தமிழனும் வரவில்லை...!
ஏன் என்று கேட்டதற்கு மீனவன் ஏன் எல்லைதாண்டி போகிறான் என்றான்...!
முல்லை பெரியாறு பிரச்சனை...!அழைத்தோம் போராட்டத்திற்கு
எந்த தமிழனும் வரவில்லை...!
ஏன் என்று கேட்டதற்கு எனக்கு முல்லை பெரியாறு நீர் வருவதில்லை என்றான்...!
இதோ இன்று...!
சபரி மலையில் ...தமிழர்கள் தாக்கப்பட்டனர்..!அழைப்போம்

போராட்டத்திற்கு
எந்த தமிழனும் வரமாட்டான் ...!
ஏன் என்று கேட்டால் ...யார் அவர்களை கேரள கோயிலுக்கு போகச்சொன்னது என்பான் ...!

ஆனால்.......!
இந்திய -மேற்கிந்திய தீவுகள் இடையிலான ஒருநாள் போட்டி சென்னையில் ..
எவனும் அழைக்க வில்லை...!
வேலை வெட்டியை விட்டுவிட்டு வரிசையில் நின்று அனுமதி சீட்டு வாங்குகிறான்..!
ஏன் என்று கேட்டால் ....தேசபற்று என்கிறான்...!
அடேய் ..! தமிழா வாழ்க உனது தேசப் பற்று..!

09'Dec : Remembering - 09.12.2006

Wow its 09.12.2011, Remembered this date 5 Years Back in GRD College, Coimbatore. It was a very big crowd of college students from various colleges with lot of hope, dreams and what not ?. Can't forget this date. Finally when myself along with few of my collage mates went back with an IBM Offer our life started changing slowly since then...

It was a nine journey with lot of Friends and memories in the 100 Years BIG BLUE till Date. I'm embarking on a journey with a hope on this surprise springing world. I believe that there are many pleasant surprises in store for our future.......!!