பூம்புகாரின் ஆய்வுகளின் நம்பகத் தன்மை

பகிர்வுக்கு நன்றி : தமிழ் - Tamil & தழல் திருவண்ணாமலை



மகேந்திரா ஆறுமுகம்:> பூம்புகாரின் ஆய்வுகளின் நம்பகத் தன்மை:
1. இங்கிலாந்து நாட்டு ஆழ்கடல் ஆய்வாளர், ஏற்கனவே உலகின் பல பகுதிகளை ஆய்வு செய்தவராவார்.
2. இவர் கண்டறிந்த உண்மையை டர்ஹாம் பல்கலைக்கழகம் உறுதி செய்துள்ளது.
3. புவியியல் ஆய்வாளர் பேராசிரியர் கிளன் மில்னே, உலகப் புகழ்பெற்ற ஆய்வாளர் ஆவார்.
4. ஆழ்கடலைப் படம்பிடிக்கும் துல்லியமான படப்பிடிப்புக் கருவிகள் பயன்படுத்தப்பட்டன.
5. இந்த அகழ்வாய்வின் சிறப்பையுணர்ந்த அமெரிக்க, ஆங்கிலேயத் தொலைக்காட்சி நிறுவனங்கள் - இதற்கான பண உதவிகளைச் செய்தன.
6. படமெடுக்கப்பட்டவை அமெரிக்கத் தொலைக்காட்சிகளில் ஓளிபரப்பப்பட்டன.
7. இந்த அகழ்வாய்வை ஆய்வாளர்கள் ஏற்றுக்கொண்டுள்ளனர். இதுவரையில் மறுப்புகள் எவையும் தெரிவிக்கப்படவில்லை.

ஆய்வுகள் குறித்த ஐயப்பாடுகள்:

1. தமிழகத்தில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஆய்வுகள் தொடர்பான செய்திகள், தமிழ்நாட்டில் முறையாக அறிவிக்கப்படவில்லை.

2. 1993 ஆம் ஆண்டில், இந்தியக் கடல் ஆய்வு நிறுவனம் (கோவா) மேற்கொண்ட முதல்கட்ட ஆய்வுகளிலேயே, பூம்புகார் நகரின் சிறப்பு வெளிப்பட்டது.

3. இந்திய அரசின் நிறுவனங்களில் பணியாற்றும் சில தமிழ்ப் பகைவர்களால், இந்த ஆய்வுகள் நிறுத்தப்பட்டன. பணப் பற்றாற்குறை என்ற கரணியம் பொய்யாகச் சொல்லப்பட்டது. 1990களில், குசராத்தில் உள்ள துவாரகையை அகழ்வாய்வு செய்ய, இந்திய அரசு பல கோடிகளைச் செலவிட்டது. அப்போதெல்லாம் பற்றாக்குறை பற்றிய பேச்சு எழவில்லை. துவாரகையில் எதிர்பார்த்த சான்றுகள் கிடைக்கவில்லை.

4. சிந்துவெளிக்கு முந்திய நகரம் துவாரகை (கண்ணன் வாழ்ந்திருந்ததாகச் சொல்லப்படும் நகரம்) என அறிவிக்க மேற்கொள்ளப்பட்ட முயற்சிகள் வெற்றி பெறவில்லை.

5. இந்நிலையில் பூம்புகாரின் ஆய்வுகள் தமிழர்களின் தொன்மையை வெளிப்படுத்தி விடும் என்று சிலர் கருதியதின் விளைவாகவே, ஆய்வுப் பணிகள் நிறுத்தப்பட்டன.

6. தமிழகத்தில் ஆய்வு செய்து எடுக்கப்பட்ட படங்கள் தமிழகத்தில் வெளியிடப் படவில்லை. மாறாக, பெங்களுரில் ஒருநாள் மட்டும் கண்காட்சியில் காட்டப்பட்டது. இப்படங்களும், ஊடகங்களில் வெளியிடப்படாமல் தடுக்கப்பட்டன.

7. இந்தியத் தொலைக்காட்சிகளில், இந்த ஆய்வுப் படங்களைக் காட்ட அனுமதி வழங்கப்படவில்லை.

8. தங்களது ஆய்வு முடிவுகளை இந்தியாவில் வெளியிட இயலாமற் போனதால். இங்கிலாந்து நாட்டு ஆய்வாளர்கள் நொந்து போனார்கள்.

9. பின்னர் அமெரிக்க ஆங்கிலத் தொலைக்காட்சிகளில் இவை ஒளிபரப்பப்பட்டன.

10. இந்தியக் கடல் அகழ்வாய்வு நிறுவனம், தமிழருக்கெதிரான நிலைபாட்டை மேற்கொண்டது.

11.இதுவரையிலும் கூட. பூம்புகார் அகழ்வாய்வுத் தொடர்பான செய்திகள் தமிழர்களுக்கு அறிவிக்கப்படவில்லை.

12. நூலாசிரியரால், பலமுறை எழுதப்பட்ட மடல்களுக்கு, கோவாவிலுள்ள இந்தியக் கடல் ஆய்வு நிறுவனம் உரிய பதிலைத் தரவில்லை.

13. தமிழரின் வரலாற்றை இருட்டடிப்பு செய்வதற்கான வேலைகளில், சில ஆதிக்க சக்திகள் முன்னின்று செயல்படுவதைத் தடுத்து நிறுத்த எவரும் முன்வரவில்லை.

14. தமிழ் நாட்டரசு, உரிய நடவடிக்கைகளை இதுவரையிலும் மேற்கொள்ளவில்லை.

15. மேற்கொண்டு எந்த வெளிநாட்டு நிறுவனமும், இந்தக் கடல் பகுதிகளில் அகழ்வாய்வு மேற்கொள்ள அனுமதிக்கபடவில்லை.

16. திட்டமிட்டே தமிழரின் வரலாறு மறைக்கப்படுகின்றது என்பதற்கு. கடந்த கால நிகழ்வுகள் சான்றுகளாக உள்ளன. பூம்புகாரில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஆய்வுகள். நம்பகத்தன்மையுடையவையல்ல என்ற ஒரு தலைப் பக்கமான செய்திகளையும் சிலர் திட்டமிட்டே பரப்பி வருகின்றனர். எவ்வாறு அவை நம்பகத் தன்மையற்றவைகளாவுள்ளன என்ற விளக்கத்தை எவரும் அளிக்க முன்வரவில்லை.

18. இந்திய எண்ணெய் எரிவாயு நிறுவனத்தின் துரப்பணப் பணிகளின் போது, குசராத் கடல் பகுதிகளில் கண்டெடுக்கப்பட்ட ஒரு பொருளை, ஒரு தமிழ் பொறியாளர் முயற்சியால் டெல்லிக்கு எடுத்துச் சென்று ஆய்வுக்கூடத்தில் (சகானி ஆய்வுக்கூடம், டெல்லி) ஒப்படைத்தார். இம்முயற்சிக்கும் அந்த நிறுவனம் பல இடையூறுகள்செய்தது. இறுதியில், சகானி ஆய்வு நிறுவனம், அந்த பொருள், உடைந்து போன மரக்கலத்தின் ஒரு பகுதியே என்றும். அதன் அகவை கி.மு. 7500 என்றும் அறிவித்தது. இதன் பிறகே, இந்திய அரசு, சிந்துவெளி நாகரிகத்தின் காலம். கி.மு. 7500 ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்டது என அறிவித்தது. (The New Indian Express, Chennai. 17.1.2002).

19. இந்த அறிவிப்பை வெளியிட்ட அமைச்சர் முரளி மனோகர் ஜோஷியிடம், செய்தியாளர்கள், சிந்துவெளி நாகரிகம் ஆரிய நாகரிகமா, தமிழர் நாகரிகமா எனக் கேட்டதற்கு, அதற்கு அமைச்சர், அது இந்திய நாகரிகம் எனத் திரும்பத் திரும்ப அதே பதிலைக் கூறினார். ஆரிய நாகரிகம் எனக் கூறச் சான்றுகள் இல்லாததாலும், தமிழர் நாகரிகம் என்று கூற மனம் இல்லாததாலும், அது இந்திய நாகரிகமே என்று மழுப்பலாகச் சொன்னார். இந்த நிகழ்ச்சியும், செய்தித்தாளில் தெளிவாகச் சொல்லப்பட்டிருந்தது. (ம.சோ. விக்டர். குமரிக்கண்டம். நல்லேர் பதிப்பகம். சென்னை-4. மு.ப. 2007. பக். 115-122) இவ்வாறு திட்டமிட்டு மறைக்கப்பட்டு வரும் தமிழரின். தமிழ் மொழியின் சிறப்புகள் அண்மைக்கால ஆய்வுகளின்வழி வெளிவந்த வண்ணம் இருக்கின்றன.

துவாரகைக்குக் கொடுக்கப்படும் சிறப்பு தமிழரின் தொன்மையை வெளிப்படுத்தும் பூம்புகாருக்கோ. சிந்துவெளிக்கோ உரிய அளவில் இந்திய அரசாங்கத்தால் கொடுக்கப்படாமல் இருட்டடிப்பு செய்யப்படுவது இன்று வரை தொடர்ந்து நடைபெற்று வருகிறது.

மறைந்த முன்னாள் இந்தியப் பிரதமர் இந்திரா காந்தி காலத்தில் நடந்த காலப் பெட்டகம் (Time Capsule) என்ற ஒன்றை நாம் மறக்க முடியாது. ஆரியர்தாம் இந்தியாவின் மண்ணின் மைந்தர் என்பதைப் போல் தவறாக எழுதி தயாரிக்கப்பட்ட செப்புப் பட்டயங்கள் வைக்கப்பட்ட பெட்டகம், மொரார்ஜி தேசாய் எழுப்பிய கேள்வியால் தோண்டியெடுக்கப்பட்ட போது பொய் வரலாறு அம்பலமானது.

ஆரியர்கள் தமக்கு இல்லாத நாகரிகப் பழமையை பொய்யாக உருவாக்கப் பெரும்பாடுபட்டு வருகின்றனர்.

ஆனால், தமிழர்களின் பழமையான பண்பாட்டுச் சிறப்பை வெளிப்படுத்துகின்ற பூம்புகாரோ இந்திய அரசால் இன்று வரை உரிய கவனம் செலுத்தப்படாமல் இருப்பதோடு வெளிநாட்டார் இது குறித்து செய்த ஆய்வுகள் தமிழருக்கு மிகச் சிறப்பைக் கொடுக்கின்றது என்ற ஒரே காரணத்திற்காக இருட்டடிப்பு செய்து வருவது எவ்வளவு கொடிய நிலை.

மறைந்து கிடக்கும் தமிழின், தமிழரின் மாண்புகளை, தொன்மைச் சிறப்புகளை உலகிற்கு எடுத்துக்காட்ட ஆய்வாளர்கள் பலர் எழும்ப வேண்டியது காலத்தின் கட்டாயமாக உள்ளது.

(கட்டுரை: 'தமிழர் சமயம்' - மார்ச் 2011 இதழில் வெளிவந்தது)

[பூம்புகாரின் ஒரு பகுதி கடலடியில் முழ்கியுள்ளது. இதன் கடற்கரையிலிருந்து 3 கி.மீ. தூரத்தில் 75 அடி ஆழத்தில் கிரகாம் ஹான்காக் என்ற ஆழ்கடல் ஆய்வாளர் 200102ல் ஆய்வு மேற்கொண்டார்.

அங்குக் கடலடி நகரம் ஒன்றைக் கண்டார். அது 11 ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முந்தையது என்று சொன்னார். அவருடைய கருத்தை டர்காம் பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியர் கிளன் மில்னே உறுதி செய்தார்.

பூம்புகார் நாகரிகம் சிந்துவெளி நாகரிகத்தைவிட மேம்பட்டது என்றும் ஹான்காக் தெரிவித்தார். அமெரிக்கத் தொலைக்காட்சி ஒன்று, “அன்டர்வோர்ல்டு’ என்ற தலைப்பில், அவர் எடுத்த நிழற்படங்களை ஒளிபரப்பியது. அவருடைய ஆராய்ச்சி, Flooded Kingdom under the High Seas என்ற பெயரில் நூலாக வெளிவந்தது. (திரு நடன காசிநாதன் பூம்புகாரில் கடலடி ஆய்வு மேற்கொண்டார். சில காரணங்களால் அது தொடர்ந்து நடைபெறவில்லை).

மாமல்லபுரத்தின் கடலடியில், சில கோயில் கோபுரங்களின் உச்சிப் பகுதிகள் தெரிவதாக, மீனவர்கள் தெரிவிக்கின்றனர். எனவே அங்கும் ஆழ் கடலடி நகரம் ஒன்று உள்ளது என்பது தெரிகிறது.

ஐரோப்பாவில் அட்லாண்டா என்ற நகரம் கடலுக்குள் மூழ்கி விட்டது. இச்செய்தி கட்டுக் கதை என்றே பேசப்பட்டு வந்தது.

ஆனால், அண்மையில் கடலடியிலுள்ள அந்த நகரம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது.அதை போல், பூம்புகார், மாமல்லபுரக் கடலடி நகரங்கள் பற்றிய ஆழ்கடல் ஆய்வு நடத்தப்பட வேண்டும் இதுநிறைவேறினால் தொல் தமிழரின் எல்லை விரிந்த பெருமை சொல் கடந்து விளங்கும்.

(இக்கட்டுரையை எழுதியவர் மலையமான்: நன்றி முகம் மாதஇதழ் ஏப்ரல் 2010).

Tiny Frog

Courtesy & Thanks : Beautiful Thoughts

Once upon a time there was a bunch of tiny frogs who arranged a running competition. The goal was to reach the top of a very high tower. A big crowd had gathered around the tower to see the race and cheer on the contestants.
The race began…

Honestly, No one in crowd really believed that the tiny frogs would reach the top of the tower. crowd yelled statements such as:

“Oh, WAY too difficult!!!”

“They will NEVER make it to the top.”

“Not a chance that they will succeed. The tower is too high!”

The tiny frogs began collapsing. One by one. Except for those, who in a fresh tempo, were climbing higher and higher.

The crowd continued to yell, “It is too difficult!!! No one will make it!”

More tiny frogs got tired and gave up. But ONE continued higher and higher and higher. This one wouldn’t give up!

At the end everyone else had given up climbing the tower. Except for the one tiny frog who, after a big effort, was the only one who reached the top! THEN all of the other tiny frogs naturally wanted to know how this one frog managed to do it?

A contestant asked the tiny frog how he had found the strength to succeed and reach the goal? It turned out. That the winner was DEAF!!!

:: Moral of the Story ::
Never listen to other people’s tendencies to be negative or pessimistic. because they take your most wonderful dreams and wishes away from you — the ones you have in your heart!

சில்வர் ஃபாயல் ஸ்வீட் வகைகள்

பகிர்வுக்கு நன்றி : Ravi Nag

வாழ்க்கை ஒரு போராட்டம் ஆரம்பித்த காரணமே நம்மையும் அறியாமல் நாம் உபயோகிக்கும் பொருட்களின் ஆபத்தை வெளிகொனற்வதே நம் கடமை. இதற்க்கு மேல் அவர்களின் சொந்த ரிஸ்க். இன்று நாம் பார்க்க போகும் ஒரு சப்ஜெக்ட் கொஞ்சம் காம்பிலிக்கேட்டடு. ஆம் இனிப்பு வகைகள் நம் வாழ்வில் அடிக்கடி சாப்பிடவில்லை என்றாலும் எப்படியாவது மாதத்தில் ஒன்று அல்ல்து பல முறை சாப்பிடும் கட்டாயத்திற்க்கு தள்ளபடுகிறோம். அது போல் ஸ்வீட் பீடா, கடையில், ஹோட்டலில் கொடுக்கும் வெத்திலை மடிப்புகள், சில சோம்பு வகைகள் பல முறை நாம் பார்த்திருக்கிறோம் வெள்ளி போர்த்தி வைத்த மாதிரி மினுமினு என்றிருக்கும். ஆரம்பத்தில் இது வட நாட்டு ஸ்வீட் வகைகள் மட்டுமே இதை தாங்கி வரும். ஆனால் இப்பொழுது அடையார் ஆனந்தபவன் ஸ்வீட்ஸ் வரை இந்த ஸ்வீட்கள் மேல் சில்வர் ஃபாயல். அது மட்டுமல்ல ஒரு காலத்தில் மில்க், கேஸுவ், பாதாம் பர்ப்பிகள் மீது தான் இந்த ஃபாயல் இருக்கும். ஆனால் இப்பொழுது குலோப்ஜாமூன், லட்டு, மைஸூர்பாக்கு போன்ற ஸ்வீட்கள் மேல் கூட இந்த ஃபாயல் இருக்கிறது.



சரி இந்த ஃபாயல் நான் சில வாரம் முன் எழுதியிருந்த வெள்ளி, தங்க தோசைகள் மாதிரி ஒரிஜினல் ஃபாயல் இல்லை. இது எதிலிருந்து செய்யபடுகிரது தெரியுமா. இது வெஜிட்டேரியன்ஸ் மட்டுமல்ல ஹிந்துக்கள் பல பேரும் பீஃப் கறியை சாப்பிடாத காரணம் பசுவை கோமாதாவாக வணங்குவதால் தான். இந்த சில்வர் ஃபாயில் மாட்டின் குடல்களில் இருந்து தான் தயாரிக்கபடுகிறது. நான் வெஜ் சாப்பிடும் மனிதர்கள் கூட இந்த மாட்டின் குடலை சாப்பிடுவதில்லை. அடிமாட்டுக்கு விட்டவுடன் மாடை வெட்டி இந்த குடலை உடனே விற்றுவிடுவார்கள் காரணம் இந்த குடல் ஒரு நாளில் ரஃப்ஃபாக ஆகிவிடும் அப்புரம் அதில் உபயோகம் இல்லை. இந்த குடல்களில் இருக்கும் ரத்தம் மற்றும் சானி வெளியே எடுத்து சுத்தம் செய்த பிறகு சுத்தியலால் தட்டி ஷீட்களாக ஆக்கபட்டு பிறகு புத்தகம் போல அடிக்கி வைக்கபடுகிறது. பின்பு ஒரு சில்வர் அல்லது தங்க ஷீட்டை வைத்து ஆயிரக்கனக்கில் ஃபாயில் உருவாக்கிவிடுவார்கள். 160 ஷீட் கொண்ட ஒரு ஃபாயில் பன்ச் ரூபாய் 100 தான். அதாவது ஒரு ரூபாய்க்கும் குறைவுதான். அதுபோக ஒரு தட்டு ஸ்வீட்டுக்கு இரண்டு ஃபாயில் போதும். இந்த சில்வர் ஃபாயிலுக்கு பெயர் "வராக்" என்பதாகும். இது பிடாக்களின் மேலும் இதை உபயோகிக்கின்றனர். இதெல்லாம் இல்லை இது ஒரிஜினல் சில்வர் ஃபாயில் என வாதிட்டால் வெள்ளி விக்கிற விலைக்கு கிலோ 150 - 200 ஸ்வீட்ஸ்களில் ஃபாயில் ஒட்ட முடியுமானு கடைக்காரர்கள் கிட்ட கேளுங்க என்ன பதில் சொல்றாங்கன்னு பார்க்கலாம். வெள்ளிஃபாயிலாவது பரவாயில்லை தங்க ஃபாயில் ஸ்வீட்ஸும் அதே விலைதான். உண்மையை தெரிஞ்சுக்குங்க.வெஜிட்டேரியன் வர்க் மார்க்கெட்ல விக்கிறாங்கன்னு சொல்றாங்க அப்படி அது நான் வெஜ் இல்லைனா கண்டிப்பா அலுமினியமா இருக்கும்.

கடைசி டிப்ஸ் - பீடா கடைகளில் தடவும் ஸ்பெஸல் சுன்னாம்பு ஒரு வகை கடல் பூச்சிகள் தான் என்று ஜெயின் சமூகம் கூறுகிறது, இது கடலில் கிடைக்கும் ஒரு வகை பூச்சிகளை அந்த ஓட்டை பிரித்து வெயிலில் காயவைத்து பிறகு சுன்னாம்பில கலந்தால் ரோஸ் அல்லது காவி கலரில் வருமாம் இந்த சூனா என்ற வாசனை சுன்னாம்பு.

தேவையற்ற கெமிக்கல் கலர் பொடிகள் சேர்த்த சிக்கன்65

பகிர்வுக்கு நன்றி : தழல் திருவண்ணாமலை

சிக்கன் 65 பிரியரா நீங்கள்? இந்த செய்தியை படிங்க!



சிகப்பு நிறத்தில் உங்கள் கண் முன்னே சிக்கன் 65 மொறுமொறுப்பாக சூடாக பரிமாறப்பட்டால் நாக்கில் எச்சில் ஊறாதா என்ன? ஆனால் இப்படி கண்னைப் பறிக்கும் நிறத்தில் உள்ள சிக்கன் 65 உங்கள் உயிருக்கே உலை வைக்கும் கேன்சர் நோயை பரப்பும் சக்தி கொண்டது என்பதை நீங்கள் நம்பித்தான் ஆகவேண்டும்.

உணவு வகைகளில் பயன்படுத்தக்கூடிய செயற்கை நிறங்கள், பயன்படுத்தக்கூடாத செயற்கை நிறங்கள் என உண்டு. இந்தியாவில் 8 வகையான செயற்கை நிறங்களை மட்டுமே உணவுப் பொருட்களில் பயன்படுத்த அனுமதிக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த நிறங்களும் குறிப்பிட்ட அளவு. அதாவது 10 கிலோ உணவுப் பொருளுக்கு 1 கிராம் மட்டுமே சேர்க்க அனுமதி. ஆனால் இதை யாரும் கடைப்பிடிப்பதில்லை. அனுமதிக்கப்பட்ட உணவு வகைகளில் அனுமதிக்கப்பட்ட அளவிற்கு மேல் செயற்கை நிறங்களைச் சேர்த்தால் உடலுக்குக் கேடுதான். எடுத்துக்காட்டாக, உணவில் சிவப்பு நிறம் கொடுக்க பயன்படுத்தப்படும் எரித்ரோசின் அளவு கூடினால் கழுத்துக் கழலை நோய் (goItre) வரும். இந்த செயற்கை நிறங்களும் இனிப்பு வகைகளில் மட்டுமே சேர்க்க அனுமதி. கார வகையான உணவுகளில் சேர்க்க அனுமதி கிடையாது.

பொன்சியூ4.ஆர்., எரித்ரோசின் பயன்படுத்தினால் சிவப்பு நிறம் கிடைக்கும். பிரில்லியண்ட் புளூ, இண்டிகோ கார்மைன் பயன்படுத்தினால் ஊதா கலர் கிடைக்கும். இந்த மாதிரியாக கிடைக்கக் கூடிய எட்டு வகையான கலர்களை ஐஸ்கிரீம் ஃப்ளேவர்டு மில்க், பிஸ்கட், இனிப்பு வகைகள், டின்களில் அடைத்து வரக்கூடிய பட்டாணி வகைகள், பாட்டில் பழ ஜூஸ் வகைகள், குளிர்பானங்கள் என ஏழு வகையான உணவுகளில் மட்டுமே சேர்க்க அனுமதி.

கார வகையான உணவுப் பொருட்களில் செயற்கை வண்ணங்களை கண்டிப்பாகச் சேர்க்கக்கூடாது. ஆனால் நமது மக்களின் மனதில் உணவைவிட உணவின் கலர்தான் பளிச்சென்று பதிந்து இருக்கிறது. சிக்கன் 65 என்றால் சிவப்பாக இருக்க வேண்டும். அப்படி இருந்தால் மட்டுமே அது சிக்கன் 65 என்ற முடிவில் மக்கள் இருக்கிறார்கள். மக்களின் மனதிற்கேற்ப வியாபாரிகளும் சிக்கன் 65 நிறத்தைக் கூட்டி, ஆபத்தை அறியாமலேயே வியாபாரம் செய்கின்றனர்.

சிக்கன் 65-ல் செயற்கை வண்ணங்களைச் சேர்ப்பதே தவறு. அதிலும் அனுமதிக்கப்படாத செயற்கை வண்ணங்களை அளவுக்கு அதிகமாக சேர்க்கின்றனர். எடுத்துக்காட்டாக சூடான் டை, மெட்டானில் எல்லோ கெமிக்கல்களைச் சேர்த்து துணிகளுக்கு சாயம் ஏற்றுவார்கள். இன்று இதனை சிக்கன் 65யுடன் சேர்த்து விடுகின்றனர். இப்படி சேர்ப்பதால் சிக்கன் 65 ரெட் கலரில் பளிச்சென்று தூக்கலாகத் தெரியும். இதைச் சாப்பிடுவதால் குடல்கேன்சர், சிறுநீரகக் கோளாறு, மரபணுக்களில் கோளாறு என கொடிய நோய்களை உண்டாக்கி விடுகிறது.

கிழக்கு ஐரோப்பிய நாடுகளிலும், அமெரிக்காவிலும் சூடான் டையை உணவில் பயன்படுத்தத் தடை விதித்துள்ளனர். செயற்கை நிறம் கொடுக்கக் கூடிய சூடான் டை கலந்த உணவை எலிகளுக்குக் கொடுத்து ஆராய்ச்சி செய்து பார்த்ததில் எலிகளின் சிறுநீரகங்களிலும் கல்லீரல்களிலும் கேன்சர் உருவாகியதாம்.இப்படி உணவுப் பொருளில் கலப்படம் செய்து வியாபாரம் செய்யும் வியாபாரிகள் உணவு தடைச் சட்டத்தின் பிடியிலிருந்தும் ஈஸியாகத் தப்பி விடுகின்றனர்.

உணவுக் கலப்பட வழக்குகளில் ஆஜராகும் வழக்கறிஞர் காந்திமதிநாதன் கூறும்போது: ஃபுட்கலர்ஸ் விற்பவர்கள் மீது சட்டப்படி எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்க முடியாது. அந்த ஃபுட்கலர்ஸ் உணவுப் பொருட்களில் கலந்து உணவுப் பொருட்களுக்கு நிறத்தைக் கொடுத்த பின்புதான் அது குற்றமாகிறது.

கலப்பட உணவுப் பொருட்களின் மீது வழக்குத் தொடரவேண்டுமானால் முதலில் தயாரித்து வைத்த உணவுப் பொருட்களை மூன்று பாகங்களாக சாம்பிள் எடுக்க வேண்டும். முதல் பாகத்தை உடனடியாக கெமிக்கல் லேபுக்கு அனுப்பி கலப்படத்தை உறுதி செய்து, ரிப்போர்ட் வாங்கி அந்த அடிப்படையில் வியாபாரியின் மீது வழக்குத் தொடரவேண்டும். மீதமுள்ள இரண்டு பாகமும் சுகாதார அதிகாரியின் கட்டுப்பாட்டில் வைத்து நீதிமன்றத்தில் வழக்கு விசாரணைக்கு வரும்போது சுகாதார அதிகாரி கட்டுப்பாட்டில் உள்ள உணவுப் பொருளின் இரண்டு பாகங்களை நீதிமன்றம் மூலம் மத்திய பகுப்பாய்வுக் கூடத்திடம் ரிசல்ட் கேட்கவேண்டும். அந்தச் சூழ்நிலையில் கண்டிப்பாக உணவுப் பொருள் கெட்டுப்போய்த்தான் இருக்கும். மத்திய பகுப்பாய்வுக் கூடத்தால் சரியான ரிசல்ட்டை கொடுக்க முடியாது. இதனால் வழக்கு நிற்காமல் அடிபட்டு விடும்.

எடுத்துக்காட்டாக சூடான்டையால் நிறம் ஊட்டப்பட்ட சிக்கன் 65ஐ சாம்பிள் எடுத்து கெட்டுப்போகாமல் இருக்க பார்மலின் என்ற கெமிக்கலை சிக்கன்-65 மீது ஊற்றி வைப்பார்கள். அந்த கெமிக்கல் சிக்கன் 65யின் முழுப்பகுதியையும் அடைய வாய்ப்புக் குறைவு. அப்படி கெமிக்கல் படாத இடம் முதலில் கெட்டுப்போய் மொத்த சிக்கன் 65ஐயும் கெட்டுப்போகச் செய்து விடுகிறது. அதனால் அதிலிருந்து சரியான ரிசல்ட் எடுக்க முடியாமல் போய் விடுகிறது.

உணவுக் கலப்பட சட்டத்தைப் பொறுத்தமட்டில் வியாபாரிகளுக்கும், சில பங்களிப்பு இருப்பதால் வியாபாரிகள் எளிதில் தப்பிவிடுகின்றனர்” என்கிறார். அதனால் தேவையற்ற கெமிக்கல் கலர் பொடிகள் சேர்த்த சிக்கன்களைத் தவிர்ப்பது ஒன்றே இதற்குத் தீர்வு?

எந்த மொழியிலும் இல்லாத தசம கணக்கீடு..!!

நன்றி : Yohanna Yalini & I love Tamilnadu

தமிழக கோயில் சிற்பங்களில் உள்ள நுணுக்கமான வேலைப்பாடுகலாகட்டும் , தூண்களில் ஒரு நூல் இழை கூட கோணல் இல்லாமல் கட்டபட்ட 1000 கால் மண்டபங்கலாகட்டும் , இன்னும் ஆதித் தமிழர்கள் செய்த அற்புதமான விசயங்களை பற்றி வியப்புடன் பேசும் நாம் ,இதைப்பற்றிய தேடலை மேற்கொண்டோமா ?



அப்படி நான் தேடும் போது எனக்கு கிடைத்த ஒரு அறிய விசயத்தை உங்களுக்கு பகிர்கிறேன்..

1 - ஒன்று
3/4 - முக்கால்
1/2 - அரை கால்
1/4 - கால்
1/5 - நாலுமா
3/16 - மூன்று வீசம்
3/20 - மூன்றுமா
1/8 - அரைக்கால்
1/10 - இருமா
1/16 - மாகாணி(வீசம்)
1/20 - ஒருமா
3/64 - முக்கால்வீசம்
3/80 - முக்காணி
1/32 - அரைவீசம்
1/40 - அரைமா
1/64 - கால் வீசம்
1/80 - காணி
3/320 - அரைக்காணி முந்திரி
1/160 - அரைக்காணி
1/320 - முந்திரி
1/102400 - கீழ்முந்திரி
1/2150400 - இம்மி
1/23654400 - மும்மி
1/165580800 - அணு --> ≈ 6,0393476E-9 --> ≈ nano = 0.000000001
1/1490227200 - குணம்
1/7451136000 - பந்தம்
1/44706816000 - பாகம்
1/312947712000 - விந்தம்
1/5320111104000 - நாகவிந்தம்
1/74481555456000 - சிந்தை
1/489631109120000 - கதிர்முனை
1/9585244364800000 - குரல்வளைப்படி
1/575114661888000000 - வெள்ளம்
1/57511466188800000000 - நுண்மணல்
1/2323824530227200000000 - தேர்த்துகள்.

எந்த மொழியிலும் இல்லாத Decimal Calculation !!!!!!!

இவ்வளவு கணிதம் அந்த காலத்தில் பயன்பாட்டில் இருந்துள்ளது !!!!!!!!

இந்த எண்களை வைத்து எத்தனை துல்லியமான வேலைகள் நடந்திருக்கும் என்று எண்ணிப்பாருங்கள் ,கணினியையும், கால்குலேடரையும் தொழில் நுட்ப வளர்ச்சி என்று இன்றைய தலை முறை கூறிக்கொண்டு இருக்கும் போது ,அதை விட ஆயிரம் மடங்கு மேலாக அந்த காலத்திலேயே நாம் சாதித்து விட்டோம் !

Female ex-combatants of LTTE in post-war Sri Lanka

Female ex-combatants of LTTE in post-war Sri Lanka from Centre for Policy Alternatives on Vimeo.

WHY VISIT TEMPLES ? (Scientific Reason)

Courtesy & Thanks : Suresh Kumar R (For sharing this)

There are thousands of temples all over India in different size, shape and locations but not all of them are considered to be built the Vedic way. Generally, a temple should be located at a place wher...e earth's magnetic wave path passes through densely. It can be in the outskirts of a town/village or city, or in middle of the dwelling place, or on a hilltop. The essence of visiting a temple is discussed here.

Now, these temples are located strategically at a place where the positive energy is abundantly available from the magnetic and electric wave distributions of north/south pole thrust. The main idol is placed in the core center of the temple, known as "*Garbhagriha*" or *Moolasthanam*. In fact, the temple structure is built after the idol has been placed. This *Moolasthanam* is where earth’s magnetic waves are found to be maximum. We know that there are some copper plates, inscribed with Vedic scripts, buried beneath the Main Idol. What are they really? No, they are not God’s / priests’ flash cards when they forget the *shlokas*. The copper plate absorbs earth’s magnetic waves and radiates it to the surroundings. Thus a person regularly visiting a temple and walking clockwise around the Main Idol receives the beamed magnetic waves and his body absorbs it. This is a very slow process and a regular visit will let him absorb more of this positive energy. Scientifically, it is the positive energy that we all require to have a healthy life.

Further, the Sanctum is closed on three sides. This increases the effect of all energies. The lamp that is lit radiates heat energy and also provides light inside the sanctum to the priests or *poojaris* performing the pooja. The ringing of the bells and the chanting of prayers takes a worshipper into trance, thus not letting his mind waver. When done in groups, this helps people forget personal problems for a while and relieve their stress. The fragrance from the flowers, the burning of camphor give out the chemical energy further aiding in a different good aura. The effect of all these energies is supplemented by the positive energy from the idol, the copper plates and utensils in the *Moolasthan*am / *Garbagraham*. *Theertham*, the “holy” water used during the pooja to wash the idol is not
plain water cleaning the dust off an idol. It is a concoction of Cardamom,*Karpura* (Benzoin), zaffron / saffron, *Tulsi* (Holy Basil), Clove, etc...Washing the idol is to charge the water with the magnetic radiations thus increasing its medicinal values. Three spoons of this holy water is distributed to devotees. Again, this water is mainly a source of magneto-therapy. Besides, the clove essence protects one from tooth decay, the saffron & *Tulsi* leafs protects one from common cold and cough, cardamom and *Pachha Karpuram* (benzoin), act as mouth fresheners. It is proved that *Theertham* is a very good blood purifier, as it is highly energized. Hence it is given as *prasadam* to the devotees. This way, one can claim to remain healthy by regularly visiting the Temples. This is why our elders used to suggest us to offer prayers at the temple so that you will be cured of many ailments. They were not always superstitious. Yes, in a few cases they did go overboard when due to ignorance they hoped many serious diseases could be cured at temples by deities. When people go to a temple for the *Deepaaraadhana*, and when the doors open up, the positive energy gushes out onto the persons who are there. The water that is sprinkled onto the assemblages passes on the energy to all. This also explains why men are not allowed to wear shirts at a few temples and women are requested to wear more ornaments during temple visits. It is through these jewels (metal) that positive energy is absorbed by the women. Also, it is a practice to leave newly purchased jewels at an idol’s feet and then wear them with the idol’s blessings. This act is now justified after reading this article. This act of “seeking divine blessings” before using any new article, like books or pens or automobiles may have stemmed from this through mere observation.

Energy lost in a day’s work is regained through a temple visit and one is refreshed slightly. The positive energy that is spread out in the entire temple and especially around where the main idol is placed, are simply absorbed by one's body and mind. Did you know, every Vaishnava(Vishnu devotees), “must” visit a Vishnu temple twice every day in their location. Our practices are NOT some hard and fast rules framed by 1 man and his followers or God’s words in somebody’s dreams. All the rituals, all the practices are, in reality, well researched, studied and scientifically backed thesis which form the ways of nature to lead a good healthy life.

The scientific and research part of the practices are well camouflaged as “elder’s instructions” or “granny’s teaching’s” which should be obeyed as a mark of respect so as to once again, avoid stress to the mediocre brains.

Put the GLASS DOWN Today..!!

Put the Glass Down
When you leave office today.

Study this small story.Hope that makes a BIG change in YOU.

A Professor began his class by holding up a glass with some water in it. He held it up for all to see & asked the students
“How much do you think this glass weighs?”
'50g!' ....
'100g!' ..... '125g' ..the students answered.

“I really don't know unless I weigh it,” said the professor,

“but, my question is: What would happen if I held it up like this for a few minutes?”
'Nothing' …..the students said.

'Ok what would happen if I held it up like this for an hour?' the professor asked.
'Your arm would begin to ache' said one of the student.

“You're right, now what would happen if I held it for a day?”
"Your arm could go numb, you might have severe muscle stress & paralysis & have to go to hospital for sure!” … ventured another student & all the students laughed …

“Very good, But during all this, did the weight of the glass change?” asked the professor.
‘No’…. Was the answer.

“Then what caused the arm ache & the muscle stress?”
The students were puzzled.

“What should I do now to come out of pain?” asked professor again.
‘Put the glass down!’ said one of the students.

“Exactly!” said the professor.

Life's problems are something like this. Hold it for a few minutes in your head & they seem OK.
Think of them for a long time & they begin to ache.
Hold it even longer & they begin to paralyze you. You will not be able to do anything.

It's important to think of the challenges or problems in your life, but EVEN MORE IMPORTANT is to ‘PUT THEM DOWN’ at the end of every day before
You go to sleep.

That way, you are not stressed, you wake up every day fresh & strong & can handle any issue, any challenge that comes your way!
So, When you leave office today, Remember my friend to …
'PUT THE GLASS DOWN TODAY!

காட்டு கருவேல மரங்களை வெட்டுங்கள் !!

சமீபத்தில் ஒரு forward mail ல் வந்த விஷயம் உங்கள் பார்வைக்கு.....

உலகமே ஒட்டு மொத்தமாக வெப்பமயமாதல் (குளோபல் வார்மிங்) பற்றி பயந்து கொண்டு இருக்கும், இன்றைய காலகட்டத்தில் 'மரங்களை நடுங்கள்' என்ற ஒரே கோஷம் தான் எங்கும் கேட்கிறது, இந்த நேரத்தில் 'மரங்களை வெட்டுங்கள்' என்று கூறுவது முரண்பாடாக தோன்றுகிறது அப்படிதானே. ஆனால் இங்கே நான் சொல்வதை முழுவதும் கவனித்தால் நீங்களும்' ஆமாம் கண்டிப்பாக வெட்ட வேண்டும் ' என்று சொல்வீர்கள். அப்படி அந்த மரத்தை வெட்டினால் தான் நம் மண்ணின் மாண்பை காப்பாற்ற முடியும் என்பதுதான் விஞ்ஞானிகள் நமக்கு கொடுக்கும் ஒரே எச்சரிக்கை.

மண்ணின் வில்லன்
அமெரிக்க தாவரவியல் பூங்கா , 'வளர்க்க கூடாத நச்சு மரங்கள்' என்று ஒரு தனி பட்டியலே வெளியிட்டு இருக்கிறது. அதில் முன்னணியில் இருப்பது தான் நான் குறிப்பிட போகிற விஷ மரம். தமிழ் நாட்டின் ரோட்டின் ஓரங்களிலும், பல கிராமங்களின் வயல்வெளிகளிலும் சகஜமாக இருக்க கூடிய முள் மரம் எனப்படும் 'காட்டு கருவேல மரம்' தான் அது. (பேராண்மை படத்தில் கூட ஜெயம்ரவி மாணவிகளுடன் சேர்ந்து காட்டுக்குள் இருக்கும் மரத்தை
வெட்டிகொண்டே விளக்கம் சொல்வாரே ! )
நம் மண்ணின் தன்மையை கெடுப்பதற்காக வெளி நாட்டினர் இந்த மரத்தின் விதையை இங்கு தூவியதாக ஒரு கருத்தும், கிராம மக்களுக்கு அடுப்பு எரிக்க விறகு வேண்டும் என்பதற்காக ஒரு அரசியல்வாதி (நல்ல எண்ணம்தான், இதன் நச்சு தன்மை பற்றி தெரியாமல் இருந்திருக்கலாம்) வெளிநாட்டில் இருந்து தருவித்ததாகவும் இரு விதமான கருத்துகள் உலவுகின்றன. உண்மை எதுவென்று 'யாம் அறியேன் பராபரமே'
ஆனால் எப்படி வந்தது என்பது அல்ல...., இப்போதைய பிரச்சனை....!?, இம்மரத்தால் என்னவெல்லாம் பாதிப்பு ஏற்படுகிறது என்று பார்பதுதான் அவசியம். முதலில் இந்த மரத்தின் தன்மைகளை பார்க்கலாம்.

இதன் கொடூரமான குணங்கள்
இவை எந்த வித வறட்சியிலும் நன்கு வளரக்கூடியது . மழை பெய்யாமல் போனாலும், நிலத்தில் நீரே இல்லாமல் இருந்தாலும் இவை கவலை படாது.பூமியின் அடி ஆழம் வரை கூட தன் வேர்களை அனுப்பி நீரை உறிஞ்சி, தன் இலைகளை வாடவிடாமல் பார்த்து கொள்கிறது. இதனால் நிலத்தடி நீர் முற்றிலுமாக வற்றி அந்த பூமியே வறண்டு விடுகிறது...!
இதன் கொடூரம் அத்துடன் நிறைவு பெறுவது இல்லை, ஒருவேளை நிலத்தில் நீரே கிடைக்கவில்லை என்றாலுமே தன்னை சுற்றி தழுவி செல்லும் காற்றில் இருக்கும் ஈரபதத்தையும் இம்மரம் உறிஞ்சிவிடுகிறது. இப்படி காற்றின் ஈரபதத்தையும், நிலத்தடி நீரையும் இழந்து அந்த பகுதியே வறட்சியின் பிடியில் தாண்டவமாடும்.
தென் தமிழகத்தில் விருதுநகர், ராமநாதபுரம் போன்ற மாவட்டங்களின் வறட்சிக்கு இந்த மரங்களே முக்கிய காரணம் என்பது அதிர்ச்சியான ஒன்றுதான். ஆனால் இதை அறியாமல் அந்த மக்கள், இன்னும் புதிதாக மரங்களை வளர்த்து பராமரிக்கிறார்கள் என்று என்னும் போது அறியாமையை குறித்து வருந்த வேண்டி இருக்கிறது.

உடம்பு முழுதும் விஷம்
இந்த மரத்தின் இலை, காய், விதை என எதுவுமே எந்த உயிரினத்துக்கும் பயன்படாது. முக்கியமான விஷயம் ஒன்றும் உள்ளது, ஆச்சரியமாக இருந்தாலும் உண்மை அதுதான். இந்த மரத்தில் கால்நடைகளை கட்டி வைத்து வளர்த்தால் அவை மலடாகிவிடும், அதாவது சினைபிடிக்காமலேயே போய்விடும், ஒருவேளை மீறி கன்று ஈன்றாலுமே அது ஊனத்துடன்தான் பிறக்கும்....?!!
ஒருபுறம் இதன் வேர் நிலத்தடி நீரை விஷமாக மாற்றிவிடுகிறது மற்றொரு புறம் இதன் நிழலில் மற்ற உயிரினங்கள் வாழ முடியாத நிலை இருக்கிறது. இதன் பக்கத்தில் வேறு எந்த செடியும் வளராது, தவிர மரத்தில் எந்த பறவை இனங்களும் கூடுகட்டுவதும் இல்லை. காரணம் என்னவென்றால் இந்த வேலிகாத்தான் மரங்கள், உயிரிவளி (Oxygen) மிக குறைந்த அளவே உற்பத்தி செய்கிறது, ஆனால் கரிமிலவாயுவை மிக அதிக அளவில் உற்பத்தி செய்து வெளியிடுவதால் சுற்றுப்புற காற்று மண்டலமே நச்சுதன்மையாக மாறிவிடுகிறது .

அறியாமை
நமக்கு தெரியாமலேயே இப்படிப்பட்ட மரங்களை கண்டுகொள்ளாமல் இருக்கிறோம் என்பது வருத்தத்துக்கு உரியதுதான்.

கேரளாவின் விழிப்புணர்வு
நமது அண்டை மாநிலமான கேரளாவில் இந்த மரத்தை பற்றிய விழிப்புணர்வை வனத்துறையினர் மக்களிடம் ஏற்படுத்தி உள்ளனர்.....!! அதனால் கேரளாவில் இந்த மரத்தை ஒரு இடத்தில் கூட காண முடியாது. ஆனால் நம் தமிழ்நாட்டில் விறகிற்காக இந்த மரத்தை வளர்த்து வருகின்றனர்....??!

என்ன முரண்பாடு...?? என்ன அறியாமை..??
ஆராய்ச்சியாளர்களும், இந்த மரங்கள் இருக்கும் இடங்களில் வாழும் மனிதர்களின் மனதையும் இந்த மரம் மாற்றி வன்முறை எண்ணத்தை கொடுக்கும் என்று கண்டு பிடித்து உள்ளனர்.

நல்ல மரம் ஆரோக்கியம்
வேப்பமரம் வளர்ப்பது எவ்வளவு நல்லது என்பதை யாவரும் அறிவோம், மற்றும் ஆலமரமும் , அரசமரமும் மனதிற்கு மகிழ்ச்சியை கொடுக்கிறது என்பதை உணர்ந்தவர்கள் நாம். இருந்தும் இந்த முள் மரத்தை பற்றி சரியாக விழிப்புணர்ச்சி நம்மிடம் இல்லையே என்பதே என் ஆதங்கம். சுற்றுபுறத்தில் புல், பூண்டை கூட வளரவிடாமல் தடுக்கும் இந்த முள் மரத்தை பூண்டோடு அழிக்கவேண்டும் என்ற விழிப்புணர்வை அரசாங்கம் தீவிர முயற்சி எடுத்து மக்களிடம் கொண்டு சேர்க்க வேண்டும் . சமூக ஆர்வலர்கள் இந்த மரத்தை பற்றிய பிரசாரங்களை செயல் படுத்தலாம், செய்வார்களா?

இந்த பதிவை படிப்பவர்களும் முடிந்தவரை இந்த செய்தியை மற்றவர்களிடம் கொண்டுபோய் சேர்க்கும் ஒரு சிறிய விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துங்கள்.

மரங்களை வளர்ப்பது எவ்வளவு அவசியமோ அதை விட இந்த மரத்தில் ஒன்றையாவது வெட்டி அழிப்பது அதை விட அவசியம்....

இந்த மரத்தை வெட்டி வீழ்த்துவோம்.....! நம் மண்ணின் மாண்பை காப்போம்..!!

காலம்தான் எத்தனை மாறிவிட்டது ?

நன்றி : ஏ.எம்.ஆர்.

அளவற்ற ஆத்ம பலமும், `காலம்' என்னும் எல்லையைக் கடந்த திவ்ய ஞானத்தையும் பெற்ற நம் மகரிஷிகள் காட்டிய பவித்திரமான பாதையிலிருந்து நாம் எத்தனை தூரம் இன்று விலகி வந்துவிட்டோம்!

நினைக்க, நினைக்க வேதனை கரைபுரண்டு ஓடுகிறது நம் உள்ளத்தில்!!!

சென்ற வாரம், அமெரிக்காவில் வசித்துவரும் தமிழ்ப் பெண்மணி ஒருவர் எனக்கு எழுதியிருந்த கடிதத்தின் ஒரு குறிப்பிட்ட வாசகம்தான் என் நெஞ்சை ஊடுருவி, என்னைச் சிந்திக்க வைத்தது. அமெரிக்காவில் படித்து, பட்டம் பெற்று, நல்ல பதவியில் உள்ள தனது மகனின் திருமணப் பிரச்சினையைப் பற்றித்தான் அந்தச் சகோதரி எனக்கு எழுதியிருந்தார். அவர் எழுதியிருந்த கடிதத்தின், குறிப்பிட்ட சில வரிகளை மட்டும் இதோ இங்கு கூறியிருக்கிறேன் -அவர் எழுதியுள்ள வாசகம் மாறாமல்!

``சென்ற சுமார் 40 அல்லது 50 ஆண்டுகள் வரை, பெண்களைப் பெற்றவர்கள்தான் தங்கள் பெண் திருமண வயதை அடைந்தவுடன், `வயிற்றில் நெருப்பைக் கட்டிக்கொண்டிருக்கிறேன் - சீக்கிரத்தில் நல்ல வரன் அமையவேண்டுமே...' என்று கூறுவார்கள். இப்போது பிள்ளையைப் பெற்றவர்கள்தான், பிள்ளைக்குத் திருமண வயது வந்ததும், வயிற்றில் நெருப்பைக் கட்டிக்கொண்டிருப்பதுபோல், பயப்பட வேண்டியிருக்கிறது...''

இதனை எழுதி, தன் பிள்ளையின் திருமணம் பற்றிய பிரச்சினை பற்றிக் கேட்டிருந்தார், அமெரிக்காவில் உள்ள அந்தப் பெண்மணி. இப்பெண்மணியின் மனக்குமுறலும், வேதனையும், இன்று பல்லாயிரக்கணக்கான, பிள்ளையைப் பெற்ற பெற்றோர்கள் படும் வேதனை, அச்சம் ஆகியவற்றைப் பிரதிபலிக்கிறது. அப்படியானால், பெண்களைப் பெற்றவர்கள் மட்டும் கவலையில்லாமலா இருக்கிறார்கள்?

ஆக, இன்றைய சூழ்நிலையில், பெண்ணைப் பெற்றவர்களுக்கும் நிம்மதி இல்லை! பிள்ளையைப் பெற்றவர்களுக்கும் நிம்மதி இல்லை!!

இந்நிலை மாறவேண்டும். மாறியே ஆகவேண்டும் - மக்களின் நன்மைக்காக, சமூகத்தின் நலனுக்காக, நாட்டின் நலனுக்காக!

இவ்விதம் பெண்ணைப் பெற்றவர்களும், பிள்ளையைப் பெற்றவர்களும் வேதனையிலும், பயத்திலும் தங்களை வருத்திக்கொள்ள என்ன காரணம்? அதற்குக் காரணமானவர்கள் யார் என்பதைத் தெரிந்துகொள்ள வேண்டும். அவற்றைத் தெரிந்துகொள்வதற்கு அதிக முயற்சி தேவையில்லை!

இருவருமே காரணம்தான்!

இத்தகைய சூழ்நிலை உருவாகி, இன்று விபரீத அளவிற்கு வளர்ந்துவிட்டதற்குக் காரணம், பெண்ணைப் பெற்றவர்கள், பிள்ளையைப் பெற்றவர்கள் ஆகிய இருவரின் பணத்தாசையே காரணமாகும்.

ஆரம்பத்தில், பிள்ளை வீட்டினரின் பணத்தாசையினால், அடியோடு நிர்மூலமாக்கப்பட்ட பெண்ணைப் பெற்ற குடும்பங்கள் ஏராளமாக இருந்தன. பெண் வீட்டினர் என்றாலே ஏதோ அடிமைகள் என்பதுபோல் நடத்தி வந்தனர் பிள்ளை வீட்டினர்.

காலம் மாறியது, சிறிது சிறிதாக! `படித்தால்தான் வாழ்வு' என்பதைப் பொறுப்புடன் உணர்ந்த பெண்கள், கல்வியில் கவனம் செலுத்தினர்.

பல இல்லங்களில், ஆண் பிள்ளைகள் கிரிக்கெட்டிலும், இதர விளையாட்டுகளிலும் நேரத்தை வீணாக்கிக் கொண்டிருந்தபோது, பெண்கள் படிப்பில் கவனம் செலுத்தினர். பாடுபட்டுப் படித்தனர். அதற்குப் பரிசாக, பெண்களுக்கு நல்ல வேலைகளும் கிடைத்தன. இன்று, உயர்ந்த பதவிகளிலும், பொறுப்பு வாய்ந்த துறைகளிலும் பெண்கள் மிகச் சிறப்பாகப் பணியாற்றி வருகின்றனர்.

பெருமையையும், மகிழ்ச்சியையும் அளிக்கக்கூடிய மாறுதல் இது!

பெண்ணின் தெய்வீகப் பெருமையைப் பறித்த பதவியும், பணமும்!

உலகில் `பெண் இனம்' என்று ஒன்று இருந்தாலும், நம் பாரதப் புண்ணியபூமியின் பெண்மணிகள், உலகின் மற்ற பெண்களிடமிருந்து வேறுபட்டவர்கள். `அடக்கம்', `பண்பு', `கற்பு' ஆகியவற்றிற்கே நம் பெண்மணிகள் முதலிடம் கொடுத்து வந்துள்ளனர் - காலம் காலமாக.

`பணம் ஒரு விஷம்' என்றே உபதேசித்து வந்துள்ளனர் நம் மகரிஷிகளும், ஆன்றோர்களும், சான்றோர்களும். எத்தனைதான் படித்தாலும், பணம் சம்பாதித்தாலும், பதவிகளில் இருந்தாலும், பெண்ணிற்குப் பெருமை தருவது, அடக்கம், பண்பு, கற்பு, பொறுமை ஆகிய நற்குணங்களே! இல்லறத்திற்கு ஒளிவிளக்காகத் திகழ்பவள் நல்ல மனைவியே!

ஆனால் இவற்றிற்கு மாறாக, இன்று பல பெண்கள், படித்து, நல்ல வேலையும் கிடைத்தவுடன், பெற்றோர்களைத் தூக்கியெறிந்து பேசுவதும், தங்கள் இச்சையாக, கணவரைத் தேர்ந்தெடுத்துக்கொள்வதும் அதிகரித்துவருகிறது. பல குடும்பங்களில், பெண்ணின் தாய், தந்தையர், திருமண வயதில் தங்கள் பெண்ணிற்குத் திருமணத்தைச் செய்யாமல், `இப்போது என்ன அவசரம்?' என்று விவாகத்தைத் தள்ளிப்போட்டு விடுகின்றனர். இதனால் பல குடும்பங்களில் பல விபரீதங்கள் ஏற்பட்டு வருவது கண்கூடு!

பிள்ளையைப் பெற்றவர்கள் செய்யும் தவறு!

பெண் வீட்டினரின் நிலைமை இவ்வாறிருக்க, நன்றாகப் படித்து, கைநிறைய சம்பாதிக்கும் பிள்ளைகளுக்குக்கூட, நிறைய சம்பாதிக்கும் பெண்ணையே தேடுகின்றனர் பிள்ளையைப் பெற்றுள்ளவர்கள்.

``நம் பிள்ளைதான் நன்றாகச் சம்பாதிக்கிறானே! சாதாரண குடும்பமாக இருந்தாலும், நல்ல குடும்பத்தில், நற்குணங்கள் அமைந்த பெண்ணை மருமகளாக ஏற்று, அப்பெண்ணிற்கு வாழ்வளிக்கலாமே...'' என்று பிள்ளை வீட்டினர் நினைப்பதில்லை.

``நம் படிப்பிற்காகவும், சம்பாதிக்கும் பணத்திற்காகவும்தான் தங்கள் பிள்ளைக்குத் தன்னை நிச்சயம் செய்துள்ளனர் பிள்ளை வீட்டினர்...'' என்பது பெண்களுக்குத் தெரியும்.

ஆதலால்தான், தற்காலத் திருமணங்களில் முன்பிருந்த மகிழ்ச்சி, மனநிறைவு, உற்சாகம், லட்சுமிகரம் ஆகியவை இருப்பதில்லை. மணமகள், மணமகன் ஆகியோரின் முகங்களிலும் அந்தத் தெய்வீகப் பூரிப்பு இல்லை.

திருமண வயதும் தாண்டிப் போய், இளமையும் குறைந்துவிடுவதால், மணமகள், மாப்பிள்ளை ஆகியோர், மாலையைப் போட்டுக்கொண்டு, ஏதோ சாவி கொடுத்த பொம்மை போல், முகத்தில் கஷ்டப்பட்டு செயற்கையான ஒரு புன்முறுவலை வரவழைத்துக்கொண்டு நடந்து வருவதைப் பார்க்கிறோம், இன்றைய பல திருமண மேடைகளில்! பெண்களிடமும் ``சென்று பார்ப்போம்! பிடிக்காவிட்டால் திரும்பிவிடுவோம்'' என்ற மனப்பான்மை வளர்ந்து வருகிறது.

ஆம்! பணம் கொடுத்து எவற்றையெல்லாம் வாங்க முடியாதோ, அவற்றையெல்லாம் இன்று நாம் இழந்துவிட்டோம்!

சரியான மருமகனையும், குடும்பத்திற்கு ஏற்ற மருமகளையும், ஜாதகத்தில் லக்கினம், பூர்வபுண்ணியம், களத்திரம், ஆயுள், மாங்கல்ய ஸ்தானத்தைப் பார்த்து தேர்ந்தெடுக்கும்படியும், தக்க திருமண வயதில் திருமணத்தைச் செய்துவிடும்படியும் ஜோதிடம், ஆயுர்வேதம், தர்மசாஸ்திரம் ஆகிய மூன்றும் வலியுறுத்தியுள்ளன.

காலம் கடக்கும் முன், நம் மகரிஷிகள் காட்டியுள்ள தர்மநெறிக்குத் திரும்புவோம். நம் குழந்தைகளின் திருமணத்தை வியாபாரமாகக் கருதாமல், மகிழ்ச்சியான மணவாழ்க்கையை அமைத்துத் தருவோம் !

வெளிநாட்டு பயணம் – ஜெயகாந்தன்

நான் வெளி நாடுகளுக்குப் போனதில்லை. அன்னியர் வீட்டில் நுழைந்து பார்த்து, “அங்கே அது இருக்கிறது; இது இருக்கிறது, நம்மிடம் அதெல்லாம் இல்லையே…’ என்று, தம் வீட்டோடு ஒப்பிட்டு ஏங்கி, அங்கலாய்க்கும், அலையும் குணமே, வெளிநாடு சுற்றிப் பார்க்கும் பலரிடமும் நிறைந்திருப்பதாக, எனக்குத் தோன்றுகிறது.
வேடிக்கை பார்ப்பதற்காகச் சிலர் செல்கின்றனர். எனக்கோ, நம் வீதிகளில் நடக்கும் வேடிக்கைகளே, இன்னும் பார்த்துத் தீரவில்லை. புதுமைகளை ரசிப்பது எனில், என்னைத் தேடி வரும் ஒவ்வொன்றுமே, புதுமையாக இருக்கின்றன. கற்றுக் கொள்வதற்காக எனில், என்னைச் சுற்றி இருக்கும் மிகக் குறுகிய வட்டத்தில் கூட, நான் காணவும், கற்கவும், ஏராளமான விஷயங்கள் இன்னும் இருக்கின்றன.

ரஷ்ய எழுத்தாளர்களான கோகோல், புஷ்கின், தாஸ்தியேவ்ஸ்கி, டால்ஸ்டாய், துர்க்கனீவ் ஆகியோரின் படைப்புகளைப் படித்திருக்கிறேன். அவர்கள் நேசித்த ருஷ்ய ஆத்மா மிக உயர்வாக இருந்தது. அதன் காரணமாகவே, ரஷ்யாவை காண, நான் ஒருமுறை இசைந்தேன்.

நம் பெருமையை உலகு அறிவதற்காக, அதனால், உலகு பயன் உறுவதற்காக – ஒரு விவேகானந்தர் போல் நம்மால் போக முடியுமா?
அல்லாமல், லண்டனில் இட்லி – சாம்பார், கும்பகோணம் வெற்றிலை – சீவல் கிடைப்பதைப் பற்றி, கதை அளந்து, ஜப்பானிய, “கீய்ஷா’ பெண்களைப் பார்த்து, “அப்பப்பா… அச்சச்சோ!’ என்று வாய் பிளந்து, ஆச்சரியப் படுவதற்கும் தானா போக வேண்டும்!
சுங்க இலாகா சோதனை, வருமான வரி சர்ட்டிபிகேட், பாஸ்போர்ட், விசா, அறிமுகக் கடிதங்கள், இத்யாதி சங்கடங்களைத் தாங்கிக் கொண்டு, ஒரு சர்வதேச கைதி போல, இந்தச் சடங்குகளைச் சுமந்துகொண்டு, ஒவ்வொரு நாட்டிலும் ஏறியும், இறங்கியும், நான் சாதிக்கப் போவது ஏதுமில்லை என்று எனக்குத் தெரியும். நான் இருக்குமிடத்தில் தான், எனக்குச் சிறப்பு.

எங்கும், எல்லாரும் சுதந்திரமாகத் திரியும் காலம் வரும். அப்போது, எல்லாருக்கும் இந்த மோகம் குறையும். எனக்கு, இப்போது இந்த மோகம் இல்லை.

- ஜெயகாந்தன் ஒரு கட்டுரையில்.

நன்றி – தினமலர்

தொலைந்து விட்ட வழக்கம்

நன்றி : Viji Senthil

வழி எல்லாம் இருண்ட கிராமங்கள்.ஆனா ஒரு நல்ல விஷயம்.பெரும்பாலான வீடுங்க முன்னாடி கயித்து கட்டில் போட்டு ஒரு தாத்தாவோ,பாட்டியோ உக்காந்து இருக்க, குடும்ப உறுப்பினர்கள் சுத்தி உக்காந்து கதை பேசுறாங்க.கடந்த பத்தாண்டுகளில் கிராமங்களில் தொலைந்து விட்ட வழக்கம் இது.
-- நண்பரின் ஒரு பஸ் பயணத்தின் முடிவில்

Luxury versus Necessity

Courtesy & thanks : Ravi k Shenoy (Who shared this through mail)

Yesterday, I was driving, and the FM radio went off for few seconds. I thought, I should have an iPod. Then suddenly I realized that I have not used my iPod in last 6 months. And then more things, Handy cam in last 2 years, Digital Camera in last 2 months, DVD player in last 1 month and many more. Now I can say that I bought that Handy cam just out of impulse, I have used it twice only in last 4 years.

So, what’s wrong and where? When I look at myself or my friends I can see it everywhere. We are not happy with what we have but all are stressed and not happy for the things we don’t have. You have a Santro, but you want City. You have a City, but you want Skoda. Just after buying a new phone, we need another one. Better laptop, bigger TV, faster car, bigger house, more money. I mean, these examples are endless. The point is, does it actually worth? Do we ever think if we actually need those things before we want them?

After this, I was forced to think what I need and what I don’t. May be I didn’t need this Handy cam or the iPod or that DVD player. When I see my father back at home, he has a simple BPL colour TV, he doesn’t need 32″ Sony LCD wall mount. He has a cell phone worth Rs 2,500. Whenever I ask him to change the phone, he always says ‘Its a phone, I need this just for calls.’ And believe me; he is much happier in life than me with those limited resources and simple gadgets. The very basic reason why he is happy with so little is that he doesn’t want things in life to make it luxurious, but he wants only those things which are making his life easier. It’s a very fine line between these two, but after looking my father’s life style closely, I got the point. He needs a cell phone but not the iPhone. He needs a TV but not the 32″ plasma. He needs a car but not an expensive one.

Initially I had lot of questions.
I am earning good, still I am not happy… Why ?
I have all luxuries, still I am stressed… Why ?
I had a great weekend, still I am feeling tired… Why?

I met lot of people, I thought over it again and again, I still don’t know if I got the answers, but certainly figured out few things. I realized that one thing which is keeping me stressed is the stay connected syndrome. I realized that, at home also I am logged in on messengers, checking mails, using social networks, and on the top of that, the windows mobile is not letting me disconnected. On the weekend itself, trying to avoid unwanted calls and that is keeping my mind always full of stress. I realized that I am spending far lesser money than what I earn, even then I am always worried about money and more money. I realized that I am saving enough money I would ever need, whenever needed. Still I am stressed about job and salary and spends.

May be, many people will call this approach not progressive attitude, but I want my life back. Ultimately it’s a single life, a day gone is a day gone. I believe if I am not happy tonight, I’ll never be happy tomorrow morning. I finally realized that meeting friends, spending quality time with your loved ones; spending time with yourself is the most important thing. If on Sunday you are alone and you don’t have anybody to talk with, then all that luxuries life, all that money is wasted. May be cutting down your requirements, re-calculating your future goal in the light of today’s happiness is a worthwhile thing to do. May be selling off your Santro and buying Honda City on EMIs is not a good idea. I believe putting your happiness ahead of money is the choice we need to make.

I think, a lot can be said and done but what we need the most is re-evaluation of the value of happiness and time we are giving to our life and people associate with it.

Change does not Happen when Circumstances Improve. Change happens when YOU Decide to Improve YOUR circumstances!

Tamil Nadu tops in organ donation

Courtesy & Thanks : The HINDU (Source)

“Tamil Nadu's organ donation rate a model for country”

The country's target would be to reach Tamil Nadu' s rate of cadaveric organ donation of 1.3 per million people within the next two years, R.K. Srivastava, Director General of Health Services, Government of India, said here on Saturday.

At present the country's rate was 0.3 per million, and it is essential to bring the country level with Tamil Nadu, which was leading the nation in terms of cadaver organ transplantation, he added. “This is certainly going to require tremendous efforts. However if even one per cent of the patients in the hospitals who are brain dead can be declared as such, and the potential for organ donation tapped, we can reach 1.3 per million,” Dr. Srivastava said. The nation would have to go into ‘mission mode' to achieve this.

The DGHS was speaking at Samsaara (Circle of Life), a symposium on Organ Donation Awareness and Brain death organized jointly by his office, the Tamil Nadu Cadaver Transplant Programme, and Mohan Foundation.

Putting in place systems that will facilitate organ donation is at the core of increasing the number of cadaveric organs available for transplantation, he added. This is evident from Tamil Nadu, and even nations that have done much better, having reached a rate of 30/40 per million population. Even in these nations, there continued to be a scarcity of organs, with the number of people requiring life-saving organ transplantation's always being higher than the number of organs available, Dr. Srivastava explained. This makes the task of spreading awareness crucial and continuous.

Earlier, he released a ‘brain-death manual' and inaugurated the one-year PG diploma course for transplant co-ordinators, to be conducted by Mohan Foundation in association with IGNOU.

Mayilvahanan Natarajan, Vice-Chancellor, Tamil Nadu Dr. MGR Medical University, said the programme would have to include bone as an organ that can be harvested and transplanted. Awareness would have to be built on this concept too, he added. Most people think donating the bone means taking away the hand or leg, but that is not so, the Vice-Chancellor clarified.

---

Courtesy & Thanks : Times of India (Source)

Tamil Nadu leads country in organ donation

CHENNAI: When the state government honoured a couple who donated the organs of their teenaged son Hitendran in 2008, the state health department did not think that it would mark the beginning of a spurt of organ donation in the state.

The central registry for organ donation, formed on September 22, 2008, has recorded 120 transplants in the last one year, the highest in the country so far. Though states across the country have several people pledging organs, Tamil Nadu has managed to get families of the brain dead to sign the mandatory form giving permission to harvest vital organs, including heart, kidneys and liver. Besides these, there were 48 cornea, 26 heart valve and one skin donation. The registry even managed to touch base with neighbouring states like Karnataka from where one heart and three livers were harvested and brought to the city.

However, barring one donation from Stanley Medical College, none of the donations came from a government hospital. All other donations came from brain deaths recorded in private hospitals, including Apollo Hospitals, Chennai, Madurai Meenakshi Mission and Christian Medical College, Vellore, according to the webpage maintained by the Directorate of Medical and Rural Health Services. The government hospitals have done just three liver transplants and a few kidney transplants. They have no facilities to do heart transplants.

Registry co-ordinator Dr J Amalorpavanathan refused to comment on why no donations were made from the government hospitals. "In the last one year, we have improved a lot. We still have a long way to go. We are working towards that," he said.

But government hospital doctors admit that they don't even record brain deaths, the first step in the list of procedures for organ donation.

Brain death is the irreversible end of all brain activity (including involuntary activity necessary to sustain life) due to loss of blood flow and oxygenation. The patient is clinically dead and vital organs are supported by a life support system. The Transplantation of Human Organs Act permits doctors to harvest healthy vital organs like the eyes, heart, kidneys, lung and liver and transplant them to ailing patients.

In January 8, 2008, a government order from the state health department empowered the three government-run medical college hospitals in the city to declare brain deaths. Since then a series of government orders were passed by the health department to promote organ donation. Stanley Medical College Hospital was even given an exclusive five-bed ward for brain-dead patients.

"Most cases we see are accident victims, and the bodies have to undergo autopsy. To do a post-mortem all internal organs are required. What do we do if forensic experts accuse us of having destroyed evidence? That's why we don't immediately record brain deaths," said a senior neurologist at the Government General Hospital. "What we need is a GO to tell us what we should do in such circumstances. That order has been pending for more than eight months," he said.

Other doctors complain that they do not get remuneration equivalent to those in the private sector. "Private hospitals waive the hospital fee for the donor and charge recipients up to Rs 25 lakh for a liver transplant. We get nothing more than our salary for the marathon surgery," he said.

Health secretary VK Subburaj said, "We have been working towards getting all the legal hurdles removed for organ donation. In fact, we are also looking at setting our target at 500 donations next year. If we do that, we can eventually even reduce the number of live donations by several times," he said.

Organ Donation & Transplantation - Please donate your organs.

Courtesy & Thanks : www.mohanfoundation.org

Government Orders on Organ Donation and Transplantation From Tamil Nadu Health Department

---

Dr.Sumana Navin, Editor, Indian Transplant Newsletter, MOHAN Foundation, Chennai, Hyderbad, India
Since Jan 2008 the health department along with representatives of various hospitals and NGOs in the field of transplantation has made certain regulations to help facilitate the deceased donor programme in the state. It has clearly laid out procedures on declaration of brain death and enlarged the panel of members who can certify brain death.The important areas that it has addressed includes the following

I. BRAIN DEATH DECLARATION (G.O. No. 6. dated 08.01.2008)

Declaration of brain death made mandatory in Government Medical College Hospital in Chennai Compulsory includes - Government General Hospital, Government Stanley Hospital, and Government Kilpauk Medical College Hospital (inclusive of Government Royapettah Hospital).

II. PROCEDURE FOR DECLARATION OF BRAIN DEATH (G.O. No. 75 dated 03.03.2008)

Form 8 of the THO Act to be utilized

Two medical exams with minimum interval of six hours.

Team of four doctors to certify brain death
a) Doctor No.1
RMP in charge of hospital Head of Institution, RMO, ARMO, Duty RMO.
b) Doctor No. 2
RMP from panel approved by Appropriate Authority - panel of names shall be sent by the Dean/Medical Superintendent/Medical Director to the Appropriate Authority namely the Director of Medical and Rural Health Services.
Each hospital may determine its own procedure for this duty.
c) Doctor No.3
Neurologist/Neurosurgeon from panel approved by the Appropriate Authority
d) Doctor No.4
R.M.P. treating the patient.

The 1st and 2nd Medical examination to be conducted by category 2 and 3 doctors.

Same procedure applicable to private hospitals

The Director of Medical Education and the Director of Medical and Rural Health
Services to periodically organize awareness workshops

III. AUTHORIZATION COMMITTEE - ADDITIONAL RESPONSIBILITIES (G.O. No. 175 dated 6.6.2008)

- Living unrelated organ donation screening of donors onus rests with AC

- Recommend to the appropriate authority to file a criminal case when false records are submitted by donor or prospective recipient

- Permitted to refer doubtful cases to the police or revenue department for further inquiry.

- All sittings to be video graphed.

- Permit a change in the hospital chosen by the recipient for transplant surgery.

- Clearances and rejections to be uploaded on the website on the same day on which sitting is held

- Give recognition (certification) to counseling institutes in the State to provide additional counseling support to live donors.

- Process any form of paired donor exchange between near relatives to ensure that the arrangement is genuine.

IV. PROCEDURE TO BE ADOPTED FOR CADAVER TRANSPLANT BY THE GOVERNMENT AND PRIVATE HOSPITALS APPROVED FOR ORGAN TRANSPLANT BY THE APPROPRIATE AUTHORITY (G.O.No.287 dated 05.09.2008)

1. Hospitals to upload waiting list of prospective cadaver organ recipients through an online form to a computer database
   
   
2. Maintained by the Transplant Coordinator of the Government General Hospital, Chennai. (Convenor, Cadaver Transplant Program, Tamil Nadu)
   
   
3. NGOs to assist in maintaining database
   
   
4. Database will maintain prioritization lists for
1. each hospital
2. for all Government hospitals combined
3. for all private hospitals combined and
4. for Government plus private hospitals combined
   
   
- Each hospital will have its own waiting list for each organ, which will include the date of registration.
- An individual can be registered through only one hospital at a given time. Original date of registration will continue to apply even with hospital change


5. Organs will be shared in the following manner:
1. A multi organ recipient takes precedence over all others on the regular waiting list.
   
   
2. Potential liver recipients
1. URGENT
- Hepatic Artery Thrombosis following a liver transplant.
- Primary Non function of a graft
- Fulminant hepatic failure.
These conditions do not require a waiting time on the list.

2. STANDARD
- Patients on the standard list have to be registered for more than 24 hours to be listed in this category.
- The Liver is to be allotted to participating hospitals in turn.
Note: Patients on the urgent list supersede the standard list and the hospital misses its regular turn on the rota.


3. Potential heart recipients
1. URGENT:
• Patients with Left Ventricular Assist Device (LVAD).
• Followed by patients with Intraaortic Balloon Pump (IABP)
2. STANDARD:
   
   • Sick, but stable patients waiting at home for a heart transplant.
   • A Heart is to be allotted to participating hospitals in turn.
     
     
4. Likewise for lungs, prioritization would be made according to the urgency of transplant and allotted to participating hospitals in turn.
5. For kidneys no out of turn allocation would be permitted and the sharing criteria in the following para shall be followed.
   
   
6. Sharing of Organs for waitlisted recipients, retrieved from cadaver donors in Government Institutions:
1. First priority to the list of the Government Hospital where the deceased donor is located, for liver, heart and one kidney. The other kidney would be allocated to the general pool in the priority sequence as listed below.
2. Combined Government Hospitals list
3. Combined Private Hospitals list
4. Government Hospitals outside the State(in order to maximize organ utilization)
5. Private Hospitals outside the State
6. Foreign national registered in a Government or Private hospital within and then outside state.
   
   
7. Sharing of Organs for waitlisted recipients retrieved from cadaver donors in Private Hospitals, which are transplant centers.
1. First priority to the list within the Private Hospital where the deceased donor is located, for liver, heart and one kidney. The other kidney would be allocated to the general pool in the priority sequence as listed below.
2. combined list of Government and Private Hospitals.
3. Government / private hospitals outside the state
4. Foreign national registered in Government or private hospital within and then outside the state
   
   
8. Whenever a deceased donor becomes available in a hospital, the concerned hospital shall contact the Transplant Coordinator or a member of his team at the Government General Hospital, Chennai who will then make allocations based on the above. MOHAN Foundation and National Network for Organ Sharing, (NNOS), NGOs promoting organ transplantation may assist the Transplant Coordinator.
   
   
9. Advisory committee will work on
   1. establishing formats and procedures for recipient listing, organ allocation and transfer
   2. coordination between hospitals where donor / recipient are located
   3. Forming a coordinating body that would be institutionalized and fine-tuning identification criteria to determine the beneficiaries-
   4. Proposing policy initiatives from time to time.
   5. Monitor working of the cadaver organ transplantation program.
      
      
10. Advisory committee shall be headed by the Secretary, Health or his nominee as Chairman and the committee shall consist of:
1. Secretary, Health or his nominee-Chairman
2. Convenor, Cadaver Organ Transplant Program, Tamil Nadu (i.e Transplant Co-ordinator, Government General Hospital, Chennai.)
3. Director of Medical Education or preventative
4. Director of Medical and Rural Health Services or representative
5. Transplant team member, Government Stanley Hospital, Chennai
6. Transplant team member, Kilpauk Medical College Hospital, Chennai.
7. Transplant team member, Government General Hospital. Chennai.
8. One senior police officer of DIG rank or above as nominated by the Director General of Police, Chennai.
9. Member from MOHAN Foundation, Chennai.
10. Member from National Network for Organ Sharing, (NNOS) Chennai.
11. One transplant team member from three different hospitals that currently have largest cadaver donation experience.

V. RESPONSIBILITIES OF TRANSPLANT CENTER HOSPITALS (G.O.No.288 dated 05.09.2008)

- Transplant surgery records for a minimum period of ten years.

- Availability of a counseling department with trained personnel. Assist in pre- and post-operative counseling.

- Designate in-house person as Transplant coordinator.

- Coordinates matters relating to organ transplant on behalf of the hospital.

- Media publicity not to be sought earlier than the date of discharge of recipients.

- Positive aspects of organ donation may be highlighted to promote the cause of organ donation.

- Details of the recipient and ethics of the medical profession not to be compromised.

- Approximate cost of a transplant surgery to be displayed on website of hospital and the website designated for this purpose by the Health Department.

VI. NON-TRANSPLANT CENTERS - CRITERIA FOR NON-TRANSPLANT CENTERS TO RETRIEVE ORGANS FROM BRAIN DEAD PERSONS (G.O. NO.289 DATED:05.09.2008)

All hospitals in the state that have a minimum of 25 beds along with Operation Theatre and Intensive Care Unit to be registered as Non Transplant Organ Retrieval Centres (NTORCs) Permitted to certify brain death and organ retrieval for the rapeutic purposes, but not permitted to perform actual transplantation of human organs. Procedures stipulated in the government orders for certifying brain death as per the Transplantation of Human Organs Act will apply for brain death certification in NTORCs as well Can take assistance from any transplant centre hospital registered with the Appropriate Authority for maintaining brain dead person until organ retrieval.

Whenever a brain death occurs in an NTORC and the deceased person's family consents to organ donation, the NTORC should contact the Transplant Coordinator, at Government General Hospital, Chennai for organ allocation as per norms.

VII. CONVENOR, CADAVER TRANSPLANT PROGRAMME, TAMIL NADU (G.O. NO.296 DATED: 16.09.2008)

Convenor - Dr.J.Amalorpavanathan, Reader in Vascular Surgery, Madras Medical College and Vascular Surgeon, Government General Hospital, Chennai

- Central responsibility for coordinating all activities relating to cadaver transplant programme in the state.

- Design and maintain a computerized wait list of all potential organ recipients from participating hospitals Responsible for organ allocation as per guidelines

- Seek status reports from all the participating hospitals on brain death occurrences and on transplant activities during each month and their outcomes. Send consolidated report to Government.

- Report violations to Advisory Committee and forward their recommendations to the Government

- Convene meeting of the Advisory Committee once in two months or as needed

- Coordinate with Advisory Committee on awareness generation, knowledge development and motivation programme

Donate Eyes

Public Service Message.. Donate Eyes

Eye Donation Public Service Announcement

Most of the people are all fond of colors & light... And many are afraid of the dark... Sunrise is so encouraging for them. Life is so beautiful when they see the beautiful part of the world: the sun, the sky, the beautiful flora & fauna, the hills, the trees & rivers & streams... But not all are privileged for that...
But how about those who are not privileged with it...? What about those who are Visually Challenged? No doubt they are Not Disabled but are Differently-abled. But what if your one step, your one decision can help one such person to see this world, to see her/his own mother whom s/he had never ever been able to see...?

ஒரு ரூபாய் - Coimbatore ஏ.முருகானந்தன்

நன்றி : Viji Senthil

தோழி Viji Senthil அவர்களின் வேண்டுகோளுக்கு இணங்க இந்த பதிவை பகிர்ந்துகொள்கிறேன்

ஏ.ஆர்.முருகதாசை தெரிந்த நமக்கு Coimbatore ஏ.முருகானந்தன் அவர்களை தெரியாது.படியுங்கள்.

மாதவிலக்கு காலத்தில் தனது மனைவி பழைய துணிகளை பயன்படுத்துவதை கண்ட முருகானந்தன் ஏன் நீ நாப்கின் பயன்படுத்துவது இல்லை என கேட்க்கிறார். நான் நாப்கின் வாங்கும் செலவில் நமது குடும்பம் ஒரு வாரத்திற்கு பால் வாங்கி விடலாம் என்கிறார் மனைவி. வெல்டிங் பட்டறை வைத்து இருந்த முருகானந்தம் அன்று முதல் குறைந்த விலையில் நாப்கின் தாயாரிக்கும் இயந்திரத்தை கண்டு பிடிக்கும் முயற்சியில் இறங்குகிறார். இரவும் பகலும் உழைத்து அவர் கண்டு பிடித்த நாப்கினை மனைவியிடம் தர, அது பயன்படாது என்று மறுக்கும் மனைவி அவர் முயற்சியை இகழ்கிறார். மனம் தளராத முருகானந்தம் தனது தொழிலை கை விட்டு விட்டு இதே முயற்சியாக இருக்க குடும்பத்தில் குழப்பம். தாயும், மனைவியும் இவரை பைத்தியம் என்று இகழ்ந்து பிரிந்து செல்கின்றனர். கோவை மருத்துவ கல்லூரியில் உதவி கேக்க அவர்களும் இவரை ஒரு பொருட்டாக மதிக்கவில்லை. முயற்சி இவரை கை விடவில்லை. 2006ம் ஆண்டு இவர் கண்டு பிடித்த இயந்திரம் ஜனாதிபதியின் தேசிய விருது பெறுகிறது.

இன்று ?

பள்ளிப்படிப்பை பாதியில் நிறுத்திய முருகானந்தம் ஓரளவு, ஆங்கிலமும் இந்தியும் கற்றுக் கொண்டார். புகழ் பெற்ற IIT மற்றும் IIM நிறுவங்களில் உரையாற்றி வருகிறார். இந்தியாவில் 23 மாநிலங்கள் இவரை அழைத்து கிராமங்களில் இவரது இயந்திர பட்டறையை நிறுவி உள்ளன. ஆயிரக்கணக்கான பெண்கள் இதன் மூலம் தொழில் முனைவோர்களாக மாறி உள்ளனர். வெறும் ஒரு ரூபாய்க்கு தரமான நாப்கின் விற்பனை செய்வதால், கோடிக்கணக்கான பெண்கள் பயன் அடைந்து வருகின்றனர். ஆப்ரிக்க நாடுகளிலும் தற்சமயம் தனது இயந்திரத்தை அறிமுகம் செய்ய உள்ளார். இங்கு உள்ள நண்பர்கள் கிராமப்புறங்களில் உள்ள பெண் தோழிகளிடம் இதை பற்றி எடுத்து உரைத்தால் நல்லது. அவர்களுக்கும் வருமானம். பெண்களின் ஆரோக்கியமும் மேம்படும். நேற்றைய ஹிந்து இதழின் METRO PLUS இல் இவரைப் பற்றிய செய்தி வந்து உள்ளது.



என்னைப் (Viji Senthil) பொறுத்த வரை ஏவுகணை,செயற்கை கோள்களை விடவும் இது உன்னதமான கண்டுபிடிப்பு. கோடிக்கணக்கான பெண்களின் சார்பில் திரு.முருகானந்தன் அவர்களுக்கு மனப்பூர்வமான நன்றி.

--------------------------------------

நன்றி : THE HINDU
http://www.thehindu.com/life-and-style/society/article2875390.ece

Phone no.: 9283155128
email: muruganantham_in@yahoo.com

Nathuram Vinayak Godse

Disclaimer : Found this article in a blog and wanted to share the information on this view. Please note its not to hurt anyone's feel/view intentionally. So if you oppose this or don't feel like reading then please ignore else you can read and leave your comment(if you wish).

Nathuram Vinayak Godse (Marathi: नथूराम विनायक गोडसे) (19 May 1910 – 15 November 1949), from the city of Pune, India was a Hindutva activist and journalist, notorious as the assassin of Mahatma Gandhi. Along with his brother Gopal Godse and six other co-conspirators, he executed a plot to assassinate Gandhi.

Nathuram Godse was born in Baramati, Pune District in a Chitpavan Brahmin family. His father, Vinayak Vamanrao Godse, was a post office employee and his mother was Lakshmii (née Godavari). At birth, he was named Ramachandra.

Nathuram was given his name because of an unfortunate incident. Before he was born, his parents had three sons and a daughter, with all three boys dying in their infancy. Fearing a curse that targeted male children, young Ramachandra was brought up as a girl for the first few years of his life, including having his nose pierced and being made to wear a nose-ring ("Nath" in Marathi). It was then that he earned the nickname "Nathuram" (literally "Ram with a nose-ring"). After his younger brother was born, they switched to treating him as a boy.

Nathuram Godse attended the local school at Baramati through the fifth standard, after which he was sent to live with an aunt in Pune so that he could study at an English-language school. During his school days, he highly respected Gandhi.

In 1930, Nathuram's father was transferred to the town of Ratnagiri.

To Know more about his Political Career, Trial and Execution please read http://en.wikipedia.org/wiki/Nathuram_Godse

-------------------------------------------------------------------

Godse is often a misunderstood character. He is referred to as a Hindu fanatic. It is often hard to understand Godse because the Government of India had suppressed information about him. His court statements, letters etc. were all banned from the public until recently. Judging from his writings one thing becomes very clear – He was no fanatic. His court statements are very well read out and indicate a calm and collected mental disposition. He never even once speaks ill about Gandhi as a person, but only attacks Gandhi's policies which caused ruin and untold misery to Hindus. Another interesting point to note is that Godse had been working with the Hindu refugees fleeing from Pakistan. He had seen the horrible atrocities committed on them. Many women had their hands cut off, nose cut off, even little girls had been raped mercilessly. Despite this Godse did not harm even single Muslim in India which he could easily have. So it would be a grave mistake to call him a Hindu fanatic.

Let us start by studying the motive behind Godse's act. By seeing the nature of the assassination in public space and Godse's act of turning himself over to the Police, we can see that Godse did not do this for personal reasons. He very well knew that he would be hanged and his name would be disgraced as Gandhi was considered a saint. And again Godse could have ran away and escaped punishment. But he did the reverse. He called a police officer and courted arrest. Before we proceed it would be wise to understand the backdrop of the assassination.

The central government had taken a decision — Pakistan will not be given Rs 55 crores. On January 13 Gandhi started a fast unto death that Pakistan must be given the money. On January 13, the central government changed its earlier decision and announced that Pakistan would be given the amount. On January 13, Nathuram decided to assassinate Gandhi.

Nathuram Godse was a learned man, very sharp and intelligent – editor of "Agrani" (one of the most famous newspaper of that time – with Nana Aapte). In his last editorial of "Agrani" which he changed overnight – he said "Gandhi must be stopped – at any cost" and he justified why Gandhiji's assassination was not only inevitable but also a delayed action, sth tht shud've happened LONG AGO.

In Nathuram's words - " I don't refute Gandhi's theory of non-violence. He may be a saint but he is not a politician. His theory of non-violence denies self-defence and self-interest. The non-violence that defines the fight for survival as violence is a theory not of non-violence but of self-destruction.The division of the nation was an unnecessary decision. What was the percentage of the Muslim population as compared to the population of the nation? There was no need for a separate nation. Had it been a just demand, Maulana Azad would not have stayed back in India. But because Jinnah insisted and because Gandhi took his side, India was divided, in spite of opposition from the nation, the Cabinet. An individual is never greater than a nation.

In a democracy you cannot put forward your demands at knife-point. Jinnah did it and Gandhi stabbed the nation with the same knife. He dissected the land and gave a piece to Pakistan. We did picket that time but in vain. The Father of our Nation went to perform his paternal duties for Pakistan! Gandhi blackmailed the cabinet with his fast unto death. His body, his threats to die are causing the destruction — geographical as well as economical — of the nation. Today, Muslims have taken a part of the nation, tomorrow Sikhs may ask for Punjab. The religions are again dividend into castes, they will demand sub-divisions of the divisions. What remains of the concept of one nation, national integration? Why did we fight the British in unison for independence? Why not separately? Bhagat Singh did not ask only for an independent Punjab or Subhash Chandra Bose for an independent Bengal?

I am going to assassinate him in the open, before the public, because I am going to do it as my duty. If I do it surreptitiously, it becomes a crime in my own eyes. I will not try to escape, I will surrender and naturally I will be hanged. One assassination, one hanging. I don't want two executions for one assassination and I don't want your involvement, participation or company. (This was for Nana-Apte and Veer Savarkar as they were against ghandhi's policies too, Godse wanted to assassinate gandhi all by himself and took promise from Nana Apte that he will continue helping Veer Savarkar in rebuilding India as a strong free nation.)

On January 30, I reached Birla Bhavan at 12 pm. Gandhi was sitting outside on a cot enjoying the sunshine. Vallabhbhai Patel's granddaughter was sitting at his feet. I had the revolver with me. I could have assassinated him easily then, but I was convinced that his assassination was to be a punishment and a sentence against him, and I would execute him. I wanted witnesses for the execution but there were none. I did not want to escape after the execution as there was not an iota of guilt in my mind. I wanted to surrender, but surrender to whom? There was a good crowd to collect for the evening prayers. I decided on the evening of January 30 as the date for Gandhi's execution.

Gandhi climbed the steps and came forward. He had kept his hands on the shoulders of the two girls. I wanted just three seconds more. I moved two steps forward and faced Gandhi. Now I wanted to take out the revolver and salute him for whatever sacrifice and service he had made for the nation. One of the two girls was dangerously close to Gandhi and I was afraid that she might be injured in the course of firing. As a precautionary measure I went one more step ahead, bowed before him and gently pushed the girl away from the firing line. The next moment I fired at Gandhi. Gandhi was very weak, there was a feeble sound like 'aah' (There are proof that Gandhi did NOT say "Hey Raam" at that time – it's just made up stuff ) from him and he fell down.

After the firing I raised my hand holding the revolver and shouted, 'Police, police'. For 30 seconds nobody came forward and I scanned the crowd. I saw a police officer. I signalled to him to come forward and arrest me. He came and caught my wrist, then a second man came and touched the revolver… I let it go…

Before you Judge me

Before you judge my life, my past or my character...
Walk in my shoes, walk the path I have traveled, live my sorrow, my doubts, my fear, my pain and my laughter..
Remember, everyone has a story.
When you've lived my life then you can judge me

தெருமுனையில்

நன்றி : Viji Senthil

கணவரின் கல்லூரி நண்பனது வரலாறு இது.

நண்பர் சாமுவேல் போச்சம்பள்ளி என்ற சிறு நகரத்திற்கு அருகில் உள்ள p.ராஜனூர் என்ற மிகச் சிறிய கிராமத்தை சேர்ந்தவர்.விவசாய குடும்பம் என்றாலும் தந்தை ஒரு அரசு ஊழியர்.சாமுவேல் பத்தாம் வகுப்பு தேர்வில் தோல்வி அடைந்தார்.பின்பு தனி தேர்வு முறையில் பத்தாம் வகுப்பு தேர்ச்சி பெற்று +1 சேர்ந்தார்.திடீர் என கல்வி மேல் கடும் வெறுப்பு கொண்டு படிப்பை துறந்து தனது கனவு உத்யோகமா...ன லாரி டிரைவர் ஆகும் முயற்சியில் இறங்குகிறார்(விவேகானந்தரும் வண்டி ஒட்டி ஆவதை லட்சியமாக வைத்து இருந்தது இங்கு ஒப்பு நோக்க தக்கது). ஓட்டுனர் ஆக விரும்பியவரை driving school இல் சேர தந்தை அறிவுறுத்த இனி school க்கு செல்ல மாட்டேன் எனபது எல்லா school க்கும் பொருந்தும் என்று அறிவித்து விட்டு லாரி கிளீனர் ஆக பணியேற்று இந்தியா முழுக்க இரு வருடங்கள் இடைவிடாது சுற்றுகிறார்.ஒரு நல்ல நாளில் அதுவும் சலித்து மீண்டும் பள்ளிக்கு திரும்ப உத்தேசிக்கிறார்.வாழ்க்கை பாடம் சொல்லி தந்து இருக்க வேண்டும்.நண்பர் +2 தேர்ச்சி பெற்று திருச்சியில் உள்ள ஒரு புகழ் பெற்ற கிருஸ்துவ கல்லூரியில் ஆங்கில இலக்கியம் சேருகிறார்.ஏட்டு சுரைக்காய் கல்வி.நண்பரும் கல்வியில் அவ்வளவு கரை கண்டவர் இல்லை.சில பல arrearsகளுடன் கல்லூரியில் இருந்து வெளி வருகிறார்.நண்பரின் பொழுதுபோக்கு ஓவியம்.திடீரென samuvel,வியாபாரத்தில் ஈடுபட முடிவு எடுத்து வாசனை புகையிலை-haans- விற்கும் மிகச் சிறு வியாபாரி ஒருவரிடம் நாள் ஒன்றுக்கு 30 ரூபாய் சம்பளத்தில் வேலைக்கு சேர்கிறார்.அந்த வேலையும் 6 மாதத்தில் சலித்து விட,மீண்டும் திருச்சி வந்து arrears கிளியர் செய்கிறார்.சென்னைக்கு செல்ல வேண்டும் எனபது நண்பரின் சிறு வயது கனவு.மேல் படிப்பை சாக்காக வைத்து வீட்டில் பணம் வாங்கி கொண்டு சென்னை வந்தவர் இங்கு உள்ள கல்லூரி ஒன்றில் எம்.ஏ.ஆங்கில இலக்கியம் சேருகிறார்.பொழுதுபோக்குக்கு web designing கம்ப்யுட்டர் கோர்ஸ் ஒன்றில் சேர்கிறார்.

இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு பிறகு:
நண்பர் சாமுவேல் பெங்களூருவில் உள்ள ஒரு பன்னாட்டு நிறுவனத்தில் மாதம் ரூபாய் 70000 /-சம்பளத்தில் web designer ஆக வேலை செய்து கொண்டு இருக்கிறார்.மனைவி இரு குழந்தைகள்.சொந்த வீடு,வாகனங்கள் என அழகான வாழ்க்கை.

நீதி : தெருமுனையில் நமக்காக காத்து இருப்பது நம்மை கடிக்க இருக்கும் நாயாக இருக்க வேண்டும் என்று அவசியம் இல்லை,மாலை போட்டு வரவேற்கும் யானையாகவும் இருக்கலாம்.